De afgelopen drie jaar zullen voor Eefje de Visser als een sneltrein zijn gegaan. In 2009 won ze nog de Grote Prijs van Nederland in de categorie Singer-songwriter. In 2010 kwam haar eerste EP ‘Hartslag’ uit, in 2011 haar debuutalbum ‘De Koek’ en stond ze onder andere te spelen op Lowlands, Oerol en Into The Great Wide Open. Je zou kunnen stellen dat 2011 het jaar was van Eefje de Visser. ‘De Koek’ werd dan ook goed ontvangen door het publiek. In 2012 is het tijd voor iets nieuws. Een theatertoer.
Donderdagavond was de première van haar eerste theatertoer in Amsterdam. Iets nieuws na alle club en festivaloptredens. Als je de Rabozaal binnenkomt, is het eerste wat je opvalt het prachtige decor. De bloemen, de grote kartonnen platen. Je bent meteen nieuwsgierig naar wat er komen gaat. Wanneer Visser het podium opkomt start ze meteen een nieuw nummer in en zijn alle ogen gericht op haar. Naast nieuwe nummers komen in de eerste helft ook nummers van haar debuutalbum ‘De Koek’ langs, zoals ‘Trein’ en ‘De Stad’. Voor mensen die het debuutalbum goed kennen zal het optreden een aangename verrassing zijn. Samen met haar band probeert Visser haar nummers een nieuw leven in te blazen. Met veel succes. De vernieuwing is een stukje creativiteit die Visser zo bijzonder maakt als singer-songwriter. Er is altijd iets nieuws.
Wat wel opvalt, is dat Visser het moeilijk lijkt te vinden om contact te maken met het publiek. Volgens haar zelf praat ze al snel te veel. Ze komt daardoor wat onzeker over, terwijl dat nergens voor nodig is. Ze is een jonge meid met een vrolijke en spontane uitstraling die prachtig kan zingen.
De eerste helft van het theateroptreden lijkt meer in het teken te staan van haar rustige nummers. Het vertellen van een verhaal, want je luistert naar alles wat ze zingt. In de tweede helft komen meer uptempo nummers voorbij als ‘Hartslag’, ‘Afdwaalt’ en de bekende cover die ze speelde tijdens De Wereld Draait Door, ‘Call Me’ van Blondie. Dit zijn de nummers waar Visser ook los gaat. Vrolijk dansend op het podium. Een Eefje die je de eerste helft weinig ziet. Daar zie je meer de introverte Eefje. Hierdoor lijkt de theatertoer twee kanten te hebben. Een rustige eerste helft en een tweede helft waar ze afsluit met een knal.
Het is in ieder geval duidelijk dat Nederland met Eefje de Visser er een singer-songwriter bij heeft waar we de komende jaren nog veel van kunnen gaan genieten. Haar creativiteit en het telkens willen vernieuwen beloofd veel goeds voor de toekomst en het volgende album.
Foto (c) Hans Kreutzer, archief Maxazine
