En toen was er plotseling in 2011 een soort van supergroep. Gitarist/zanger Devon Allman, zoon van Greg (Allman Brothers Band) en percussionist/zanger Cyril Neville (Neville Brothers) vormen samen met soutern-rock ster Mike Zito (zang/gitaar), Yonrico Scott (drums, Derek Trucks Band) en bassist Charlie Wooton een nieuwe band. De muzieksoort; een mengelmoes van Southern Rock, Blues, Soul en funk. En binnen het jaar verschijnt op het Duitse blueslabel Ruf Records de gelijknamige debuut CD van de heren.
En deze avond waren de 5 heren in de bovenzaal van Paradiso te bewonderen. Vreemd genoeg dat het zaaltje niet volledig is uitverkocht. Maar het mag de heren niet deren want vanaf opener New Horizon” gaat de beuk er in. Want zin hebben ze. Het “ruige” werk is afkomstig van Allman en Zito, terwijl Neville en Wooton het allemaal opleuken met hun soul/funk inbreng.
Halverwege de show volgt (in ieder geval voor ondergetekende) het hoogtepunt. Het betreft hier de Greatfull Dead cover “Fire In The Moutain” die aan het eind ontaard in een boeiend gitaarduel tussen Allman en Zito.
En nummer later verlaten Zito, Allman en Neville na de aankondiging “On Bass Charlie Wooton!” het podium en begint Wooton aan een indrukwekkende bass-solo, op de achtergrond begeleid door drummer Yonrico Scott. Al na dik 10 minuten Wooton het wel welletjes vind neemt Scott letterlijk en figuurlijk het stokje over om aan een inmiddels uitzinnig Paradiso te laten zien wat je met een drumstel kan doen. Als even later de rest van de band weer op het podium terug keert, pakken ze de draad weer op met “Sweet Jelly Donut”.
Na het einde van de reguliere set schreeuwt het publiek om een toegift. En die komt er dan ook. Meerdere zelfs. Uit de doos van The Allman Brothers worden nog enkele nummers gespeeld, waarna het echt over is en het publiek met bezwete koppen en natte schirts richting garderobe vertekken.
Foto”s © Bert Vethaak
