Motorpsycho, een Noorse psychedelische rockband, bestaat nu uit drie leden: zanger en oprichter van de band Bent Sæther, gitarist en medeoprichter Hans Magnus “Snah” Ryan en Kenneth Kapstad. Sinds 1990 hebben zij vijftien albums uitgebracht, waarvan de laatste dit jaar, genaamd ‘The Death Defying Unicorn’. Vanavond géén voorprogramma maar wel als special guest toetsenist Ståle Storløkken (bekend van onder meer Elephant9, maar vooral Supersilent), die maar liefst aan acht liedjes op het album meegewerkt heeft.
Alle nummers die wij vanavond te horen krijgen, staan op het album ‘The Death Defying Unicorn’ en de band speelt ze ook in dezelfde volgorde. Dit heeft een reden, en wel dat alle nummers achter elkaar een fabel vertellen. Geen verhaal over een eenhoorn, maar over een opvarende van een schip dat op volle zee tijdens een heftige storm schipbreuk leidt, en waarvan het merendeel van de bemanning de ramp niet overleeft, maar onze verteller wel. Die roeit over de ruwe zee terug naar het vaste land. De muziek gaat van lichte jazz via rock naar psychedelische rock en weer terug.
Al vanaf de eerste noten laat de band blijken er zin in te hebben. De drummer rockt er goed op los, Ståle staat te swingen achter zijn toetsen en ook Bent en Hans Magnus gaan helemaal op in hun fabel. Het publiek luistert aandachtig en was – een unicum in Tivoli – muisstil. Niet slecht voor een stel oude rotten! Ik ben inmiddels helemaal weggegleden in het verhaal en bij terugkomst op het podium blijkt er nog genoeg ruimte voor het bijna tien minuten durende ‘Mountain’, waarna afgesloten wordt met ‘Taifun’. Mijn benen zijn geen zeebenen gebleken, de psychedelische rock van Motorpsycho heeft ze omgetoverd tot instabiele staken, waarmee ik mijn weg naar buiten moet zien te vinden. Op hoop van zegen!
Foto’s (c) 2012 Armelle van Helden
