In februari zouden ze eigenlijk al naar Nederland komen, maar wegens oververmoeidheid van frontman José Gonzalez werd dat bezoek afgelast. Fans hebben daardoor een tijd moeten wachten, maar maandag stond Junip dan eindelijk in de Melkweg. De lange intro van het eerste nummer maakt direct duidelijk waar de Zweedse band goed in is: spanningsopbouw en perfectie. Junip verzorgt een avondje wegdromen.
De tracklist is uitstekend samengesteld. De toch al dromerige muziek van Junip wordt bij ieder liedje dromeriger. Vanaf het podium ontstaat er een soort luchtbel die steeds meer in volume toeneemt. Binnen die luchtbel is geen plaats voor iets anders dan de muziek. En hoewel het niet extreem dansbaar is en de Nederlandse heupen stijf zijn, wordt er zowaar op gedanst. Maar dan knapt de luchtbel plots na een perfecte uitvoering van “Sweet & Bitter”. De muziek blijft nog steeds goed, maar de band is de concentratie van het publiek kwijt en zal die deze avond ook niet meer terugwinnen.
Helaas speelt Junip geen covers. José Gonzalez is namelijk een van de weinige muzikanten die liedjes kan coveren zonder afbreuk te doen aan het origineel. Desalniettemin scoren ze een dikke voldoende voor dit optreden. Hopelijk zien we ze snel weer in Nederland terug.
