Voor het 22e album wat ik deze keer onder jullie aandacht wil brengen heb ik gekozen voor een album uit 1978. Opgericht in 1977 te Londen bestond de band uit drie leden te weten, Sting, Stewart Copeland en Andy Summers. De band werd wereldberoemd eind jaren zeventig en is volgens zeggen een van de eerste new- wave bands die succes hadden bij het normale publiek. In 1979 staan ze voor het eerst op een Nederlands podium tijdens Pinkpop. Deze week in ‘Legendary Albums ….. Outlandos d’Amour (The Police).
Outlandos d’Amour is het debuutalbum van de Britse band the Police welk uitkwam in 1978. In eerste instantie flopte het album, de oorzaak was geen goede promotie en het feit dat de BBC de eerste twee singles ‘Roxanne’ en ‘Can’t Stand Losing You’ vanwege de onderwerpen als respectievelijk prostitutie en zelfmoord niet vaak gedraaid werden. Sting vertelde “We hadden een poster campagne met als onderwerp hoe de BBC ons nummer ‘Roxanne’ verbande. De reden dat ze een probleem hadden met ‘Can’t Stand Losing You’ is vanwege de hoes van de single waarop Stewart Copeland staat afgebeeld op een groot ijsblok met een strop om zijn nek, te wachten tot het ijs is gesmolten”.
Een ‘Low-Budget’ tournee door de Verenigde Staten om het album te promoten zorgde ervoor dat ze opgemerkt werden door het grotere publiek, dit kwam vooral door de single ‘Roxanne’. Het nummer werd zowel door de Britse als door de Amerikaanse DJ’s steeds vaker gedraaid. Toen het nummer uitkwam behaalde het de 12e positie in de Britse hitlijsten, ‘Can’t Stand Losing You’ kwam uiteindelijk op de tweede plaats terecht. Het album zelf behaalde de 6e plaats in de Britse album top 40.
Het eerste nummer van Outlandos d’Amour is ‘Next To You’, een nummer met in het midden een zogenaamde ‘Slide’ gitaarsolo. ‘So Lonely’ heeft als onderwerp de eenzaamheid met daaronder een reggae ritme. Na dat Sting de hoerenbuurt in Parijs bezocht had, schreef hij het nummer ‘Roxanne’. Samen met ‘Every Breath You Take’ is het een van de bekendste nummers van The Police. ‘Hole In My Life’ is wederom een reggae nummer wat over de eenzaamheid gaat en ‘Peanuts’ is een nummer met punk invloeden. ‘Can’t Stand Losing You’ en ‘Truth Hits Everybody’ vertellen in detail hoe het fout kan gaan in de liefde.
Ervaringen van Sting en Copeland’s generatie worden bezongen in de track ‘Born In The 50’s’. ‘Be My Girl — Sally’ is een combinatie van een half afgemaakt nummer gezongen door Sting en een kort gedicht door Andy Summers over een opblaaspop. Dit is een van de zeldzame nummers waarop Andy een stuk van de lead vocals voor zijn rekening neemt. Het album word afgesloten met het semi-instrumentale ‘Masoko Tanga’. Hun manager Miles Copeland III wilde het album in eerste instantie ‘Police Brutality’ noemen maar na het horen van ‘Roxanne’ bedacht hij dat de band een wat romantischer imago moest hebben en gaf er de titel ‘Outlandos d’Amour’ aan. Deze titel is afgeleid van ‘Outlaws Of Love’ samengevoegd met het woord commando’s waarna het vertaald werd naar een exotisch klinkende naam.
De band werd ontbonden in 1984 en kwam voor een éénmalige wereldtournee weer bij elkaar. Die tournee duurde tot augustus 2008. Wereldwijd gingen er meer dan 50 miljoen albums van de band over de toonbanken. In 2003 stond het album op de 434e plaats op de lijst van de 500 greatest albums of all time van het Rolling Stone magazine.
{slide=The Police – Roxanne}http://www.youtube.com/watch?v=a2Qad-gaHMg{/slide}
{slide=The Police – Can’t Stand Losing You}http://www.youtube.com/watch?v=nH0vjLwMyc4{/slide}
{slide=The Police – So Lonely}http://www.youtube.com/watch?v=MX6MvV8cbh8{/slide}
{slide=The Police – Truth Hits Everybody}http://www.youtube.com/watch?v=jcXXhknpO5c{/slide}
