Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    donderdag, september 4
    Trending
    • Anouk zet de Ziggo Dome in vuur en vlam
    • Belinda Carlisle toont in Paradiso dat tijd stilstaat bij echte popmuziek
    • Big Thief kondigt komst naar AFAS Live in Amsterdam aan
    • Radiohead slaat Nederland vooralsnog over bij Europese tournee
    • Van bluegrassroots tot solo: de muzikale reis van Chad Clark
    • Isabelle Faust, Kristin von der Goltz, Kristian Bezuidenhout – Johann Sebastian Bach: Sonatas for Violin and Continuo
    • G. Love & Special Sauce sluiten hoofdstuk af in 013
    • Foreigner naar 013 Tilburg voor exclusieve show
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»Column»Column»Berthold Sleuth – Herceg Novi
    Column

    Berthold Sleuth – Herceg Novi

    By Redactie9 juni 2011

    De wegen zijn er niet zo schoon als ergens anders. Maar ik ken ook meerdere landen waar de wegen niet schoner zijn, maar uitermate veel smeriger. Gelukkig ben ik daar nu niet, want ik houd helemaal niet van wegen die nóg minder schoon zijn. Sterker nog, waar ik thans verzeild ben geraakt, daar wil ik ook helemaal niet zijn. Ik wil helemaal nergens meer zijn, als ik heel eerlijk ben.

    Vanuit de verte klinkt een misthoorn. Totaal overbodig, omdat het helemaal niet mist. Daarnaast is de kust in zicht. De kust, die mooie kust, waar we allemaal van houden. Als de zon maar schijnt. En die schijnt vandaag. Het belooft een mooie dat te worden. Ik sta vroeg op, was mijn gezicht met water uit een ton, drink opgewarmde koffie uit een pannetje en zwaai vrolijk naar de eerste zonnestralen. “Hoezee en falderie. En faldera ook, meneer!”

    De stad heet Herceg Novi en ligt aan een baai in de Adriatische zee. Het is een behoorlijk oninteressante stad, zoveel moet gezegd. Een stad om nooit in verzeild te raken als de zee en de bergen zich er niet als een maatpak van schoonheid omheen hadden gesloten. En overal liggen stenen. Keien, ja. Niet op straat, natuurlijk, dat zou namelijk het rijden in een auto behoorlijk veronaangenamen. En rijden in een auto is iets wat de inwoners van Herceg Novi nogal graag doen. Ik weet dat, omdat ik zojuist nog ternauwernood aan een ongeluk ben ontsnapt. Tijdens het oversteken van de ulica Nikole Ljubibratića, was dat.

    Ik ben in Herceg Novi omdat ik geloof dat ik denk dat ik het nu eindelijk voor elkaar ga krijgen. Bij Raffaelo’s zijn ze immers op zoek naar vermaak. En dat bied ik. Vermaak, zoals het hoort. Van kwaliteit en met een lach. Of zonder lach. Maar kwaliteit is het. Met mijn soloact, op toetsen en een Stetson op mijn hoofd, houdt ik de bezoeker van begin tot het eind in vermakelijke spanning. Bijna drie uur kan ik moeiteloos vullen. Met covers en eigen werk. Op verzoek speel ik het Russische volkslied.

    De baas van Raffaelo’s denkt er echter heel anders over. Na twee avonden soloact strand ik werkloos op de bovenste etage van een appartementencomplex. Nabij het politiestation. Ik heb in de twee avonden precies genoeg verdiend om hier nog een weekje te kunnen blijven, maar dan moet ik toch echt aan de tocht huiswaarts gaan denken. Het is dat, óf ik zoek een tent die mijn kunsten wél op waarde kan schatten. En daad voeg ik bij woord.

    Bovenstaand is inmiddels al weer een maand of vier geleden. In heb inderdaad werk gevonden in Herceg Novi. En inderdaad aan de zee. En inderdaad houd ik de bezoekers elke avond in vermakelijke spanning. Maar eigen werk op de toetsen en mijn mooie Stetson komen er niet meer aan te pas. Wat er wel aan te pas komt is mijn groeiende repertoire aan Russische volksliedjes. Ik speel inmiddels niets anders dan Russische en Oekraïnse folkloredeuntjes. Ik kan u verzekeren dat me dat de strot inmiddels uitkomt.

    In bar Aragana, zo heb ik mij laten vertellen, komen sinds jaar en dag alleen maar Russen. Vladimir Kanov is zo groots geweest mij een baan aan te bieden. En zo maar weggaan is geen optie. De zomer duurt hier nog tot zeker eind september. Ik heb zodoende nog twee maanden te gaan. Ik zou die Kanov op zijn smoel moeten stompen, me omdraaien en de tent uit lopen. Onderwijl schreeuwend: “Met iedereen maar niet met mij, Kanov ouwe schurk!!”

    “Kanov?” vraagt Charles zachtjes, terwijl ik, mijn mond nog vol met Kanov, mijn ogen recht probeer te zetten. Dat lukt me, ook al duurt het even.
    “Charles, jongen. Dank je wel. En schenk mij nog eens in, want er is weer veel gebeurd. Oh, en zet je ..” voordat ik mijn zin kan afmaken, hoor ik hem al. Bulat Odkujava zingt een lied over de trein naar Smolensk.

    Berthold Sleuth, met kennis van muziek.

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleBraids – Plath Heart
    Next Article Concert Duran Duran toch afgelast

    Related Posts

    Dany Lademacher: De Belgische gitaarvirtuoos, die half Nederlands werd

    De gitaar van Rory

    Adieu, Rob: voor altijd de zanger


    RSS Muzikantenbank
    • Yuma station project zoekt zanger
    • Drummer gezocht. - Voel jij de blues?
    • Ambient Music?
    • The JazzBerries zoeken een pianist
    • Top 2000 project zoekt zangeres of zanger
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.