Toen we begin dit jaar opeens de hitlijsten zagen opkomen met ‘Hold it against me’, was het duidelijk: Britney Spears is terug. ‘Femme Fatale’ is het zevende studioalbum van de Amerikaanse, en de verwachtingen zijn hooggespannen. De popzangeres heeft haar horizon verbreedt en trekt iets meer richting de dance, club en dubstep, lijkt al meteen als je het album opzet.
‘Femme Fatale’ begint met de tweede single ‘Till the world ends’, een nummer dat hier direct reacties opriep dat het wel heel erg Ke$ha lijkt. Niets is minder waar, want enig nazoekwerk leert ons dat de zangeres het nummer dan ook heeft geschreven. Misschien iets te dik erop gelegd, maar goed, dat gebeurt wel vaker in de muziekindustrie. Ook de rest van de nummers hebben, zonder dat het werkelijk zo is, veel weg van de stijl die Ke$ha zo verfijnd heeft. La Spears is met ‘Femme Fatale’ erg richting de dance aan het trekken, waarbij vergelijkingen met zelfs Milk Inc. of Lasgo gemaakt kunnen worden (‘I Wanna go’ en ‘Trip to your heart’). Het lijkt ermee alsof Britney haar eigen genre achter zich heeft gelaten en een compleet nieuwe weg in is geslagen. Het zoetsappige popgeluid waarmee Spears jarenlang successen boekte is nog wel even te horen op ‘Gasoline’, wat dan meteen weer het beste nummer van de plaat is.
‘Femme Fatale’ is dik geproduceerd door o.a. Max Martin en Dr. Luke met hulp van o.a. Will.I.Am, Bloodshy en Billboard, en die mengeling van producers hoor je duidelijk op het album. ‘Femme Fatale’ klinkt erg afwisselend, soms zelfs onsamenhangend. Britney’s stem is op sommige nummers zo overgeproduceerd, soms robotachtig, en het lijkt er een beetje op alsof het nodig is. Haar stem op ‘Inside out’ klinkt op sommige punten zelfs vals, wat toch niet nodig zou moeten zijn bij een door de wol geverfde zangeres als Spears. De boekje staat voor de verandering eens niet vol met songteksten maar puur met foto’s om de aandacht af te leiden. Misschien bewust gedaan, want te veel op de tekst letten is niet het verstandigste als je van Britney’s muziek houd. De lyrics zijn en blijven vaak tegen het kinderachtige aan, eenvoudig met een hoog K3-gehalte.
Al met al is ‘Femme Fatale’ niet echt een heel slecht album toe noemen, maar om met Britney zelf te spreken dat het haar beste album tot nu toe is, is ook lichtelijk overdreven. Met ‘Femme Fatale’ slaat Britney een heel andere richting in dan die we van haar gewend zijn. Tegen het overproduced aan, met veel techno-effecten, veel auto-tune en effecten. Jammer, want om met Herman Finkers te spreken: “Dat heeft zo’n meisje toch niet nodig!” (7/10)(Jive Records/SonyMusic)
{slide=Tracklist}
1. Till The World Ends (3:57)
2. Hold It Against Me (3:49)
3. Inside Out (3:38)
4. I Wanna Go (3:30)
5. How I Roll (3:36)
6. (Drop Dead) Beautiful (Feat. Sabi) (3:36)
7. Seal It With A Kiss (3:26)
8. Big Fat Bass (Feat. Will.I.Am) (4:44)
9. Trouble For Me (3:19)
10. Trip To Your Heart (3:33)
11. Gasoline (3:08)
12. Criminal (3:45)
{/slide}
