Hij is terug! Na een tijdje van afwezigheid (5 jaar) heeft de ex-frontman van Volumia! een nieuw album uitgebracht. 'Uit Liefde', is een verzameling van teksten gebaseerd op zijn liefde voor zijn kersverse vrouw Sophie en hun zoontje Dex. Over het algemeen een klassiek Nederlands album: enkele up-tempo nummers met daar tussen in de onmisbare ballads, waar Xander zo goed in is. Aankomen bij het grote publiek, vooral met deze zwoele liefdesliedjes, is geen kunst meer. Menig huismoeder zwijmelt weg bij het horen van Xanders gevoelige stem en piano spel.
Om even over de tekst door te gaan: hier slaat hij soms de plank mis. Het rijmt waar het moet rijmen, maar zijn rijmwoordenboek is flink uitgedund. Sommige woordkeuzes zijn te betwijfelen (100 procent klinkt gewoon niet als je het zingt), en de vertelde verhalen zijn vaak voorspelbaar. Desondanks is de muziek verrassend. Variatie in zijn bekende piano, stevige drums en een klinkend Spaans gitaartje laten je enigszins wegdromen, zolang ik maar niet naar de tekst luister. Het is meneer de Buisonjé in vol ornaat.
De single 'Een Brief' klinkt goed en vrolijk. Anders dan de meedijnende, langzame wals deuntjes, heeft dit nummer live potentie. Wat ik hiermee bedoel is dat Xander met dit nummer goed past tussen bijvoorbeeld de Vrienden van Amstel Live. Het publiek zal meezingen en de handjes verschijnen in de lucht. Ook de band kan hier zijn ei kwijt, vergeleken met andere nummers.
Typisch Nederlands, met het bekende ritme waar Nederlandse artiesten vaak hun songs op baseren. Hate it or love it. Ik hou totaal niet van zwoele liefdesliedjes en helaas heeft Xander de Buisonjé hier een handje van. Overeenkomsten qua muziek zijn te vinden bij Nick en Simon, Marco Borsato en toch ook Volumia!, maar wel in een aparte mengelmoes. Dit album heeft weinig potentie om hoog te scoren en zal alleen een beperkt publiek aanspreken. Jammer, want Xander de Buisonjé kan veel meer. De volgende keer geen liefdesliedjes meer Xander, daar hebben we er al genoeg van. (6/10) (Sony Music)
