De zesde editie van Toppers in concert zit er weer op. Voor het eerst met vier Toppers, na alle perikelen van de afgelopen jaren. [[Gordon]], [[Gerard Joling]], [[Jeroen van der Boom]] en [[René Froger]] maakten van drie avonden weer een jaarlijks uitstapje voor vele tienduizenden fans. En het was een groot feest; een feest der herkenning, en een feest van meezingers. De vier kwamen op in een prachtige praalwagen en startten het drie uur durende mega-concert met [[Black Eyed Peas]] ‘I got a feeling’ en gebruikten het concert uitgebreid om de 50e verjaardag van Gerard Joling te vieren. Geer kreeg dan ook vrij snel op de avond de kans zijn nieuwe hit ‘Ik leef mijn droom’ te zingen, en direct werd duidelijk dat de zanger die de Toppers een jaar heeft overgeslagen, de grote held van de avond is. Het zijn juist zijn nummers die het luidst worden meegezongen door de volle [[ArenA]], en zelfs zijn mede-Toppers geven hem daartoe alle ruimte.
Hoewel de concertreeks dit jaar op het laatste moment nog in de aanbieding kwam met kaartjes voor slechts €12,50, hadden de Toppers oog voor iedereen, tot aan de nok aan toe, hoewel het nog steeds de vraag is waarom toch maar steeds voor de rondgalmende ArenA wordt gekozen. Drie uur lang wisselden Geer, Goor, René en Jeroen elkaar af, enkele malen tot een viertal komende, en goed afgewisseld met fantastische gastacts, als [[Ruth Jacott]], die eerst nog in het zonnetje werd gezet door de vier. Jacott genoot dan ook van deze heerlijke opzet, en ook [[Karin Bloemen]], die zoals altijd in een goed opvallende jurk haar entree maakte. [[Peter Paul Muller]] kwam op, als ‘Martin Morero’ uit [[Gooise Vrouwen]] voor zijn ‘Echte Liefde’, en de nieuwe soundtrack van de Gooise Vrouwen-film, die later dit jaar in de bioscoop zal zijn te zien. Toch was het Linda de Mol, die als zijn vrouw ‘Cheryl Morero’ de show stal met haar opmerking: “Echt te gek, zoiets maak je niet vaak mee, ik ben ten slotte geen Linda de Mol.”
De dresscode voor deze versie van de Toppers van Zilver/Wit, en het voltallige publiek hield zich hier maar wat graag aan. Een waar feest om te zien hoe de ene bezoeker zich nog uitbundiger had verkleed dan de ander. En dan die haarband met rode led-lichtjes, die iedere bezoeker kreeg bij aanvang. Leuk, waarschijnlijk afgeleid van het [[Night of the Proms]]-idee, maar zeker sfeerverhogend voor de avond, en het publiek was er dol op.
De grote vraag van een ieder zou vooraf zijn geweest hoe de verhoudingen tussen Geer en Goor zouden zijn op het podium, maar het duurde slechts een fractie van een seconde om te zien dat dat wel goed zat. Goed, de beste vrienden zullen ze wel niet meer zo gemakkelijk worden, maar de twee opper-relnichten van Nederland bleke weer goed door één deur te kunnen. En soms wel meer dan dat, al was het maar voor de show. Beiden namen hun moment met heerlijke solo’s, en ook een duet zonder van der Boom en Froger konden de twee weer aan. Ook van der Boom had zijn solo, wel twee maal zelfs, maar ondanks dat het gehele publiek meezong met ‘Jij bent zo’, had het publiek wat meer moeite zijn andere hits mee te zingen. Maar dan Froger; René is dan wel de initiator van de Toppers, dit maal was het de volkszanger die slechts een klein moment voor zichzelf nam. Wel een eerbetoon aan de veel te vroeg overleden en reeds zwaar gemiste [[Ramses Shaffy]], waar de zaal werd volgeprojecteerd met foto’s en waar de karaoketeksten luidkeels werden meegezongen door het publiek, dat het prachtig vond.
Van der Boom bracht dan nog een compleet Nederlandstalige rockmedley ([[De Dijk]], [[Van Dik Hout]]), en [[Popstars]]-winnaar [[Wesley Klein]] kwam nog als gast optreden, maar viel toch redelijk door de mand met de Boyband van de vier Toppers en hijzelf. Jammer, net als ‘Thriller’ van [[Michael Jackson]], waar de heren toch duidelijk van af hadden moeten blijven. gelukkig maakte de laatste gast, [[Frans Bauer]], het dan weer meer dan goed. Goedgekozen sluitstuk van de avond was de hitmedley van de terugkomer Gerard Joling, met zijn grote hits als ‘Zing met me mee’, ‘Maar vanavond’ en natuurlijk ‘Maak me gek’. En het publiek kon naar huis terugkeren met een voldaan gevoel. En pas thuis aangekomen er achter komende dat de Toppers niet eens hebben moeten terugvallen op ‘Shine’, kon je tot rust komen, je stem rust geven, en terugkijken op wederom een geslaagde avond.
Foto’s (c) 2010 Freddie de Roeck