De Britse funkband Level 42 bestaat nu zo’n 32 jaar, in die periode hebben ze een groot aantal hits gehad. Hun succesalbum ‘Running in the Family’ viert dit jaar haar 25-jarig jubileum. In het kader van dit heuglijke feit touren de mannen momenteel volop. Zo ook in ons land, gisteravond stonden ze voor een optreden in het Tivoli Oudegracht te Utrecht. Natuurlijk was Maxazine erbij….
Afgelopen maandag had ik al het genoegen om Level 42 akoestisch aan het werk te zien in de studio van RTV Rijnmond te Rotterdam. Voor zo’n 10 man brachten ze een akoestische set van 4 nummers. Wel heel bijzonder om Mark King niet op zijn bass aan het werk te zien, maar op een akoestische gitaar dit keer. Toetsenist Mike Lindup bespeelde de accordeon, Mark’s broer Nathan ook op de akoestische gitaar, Sean Freeman op zijn vertrouwde saxofoon en drummer Pete Ray Biggin op de bongo’s. Om alleen dit al te mogen meemaken was een grote eer en natuurlijk al een feestje op zich.
Gisteravond stonden de mannen zoals gezegd in het kleine, maar zeer gezellige – niet uitverkochte – Tivoli Oudegracht te Utrecht. Wat er aan nummers gespeeld zou worden was voor het eerste deel van het concert al snel bekend. Het album ‘Running in the Family’ zou helemaal gespeeld worden, daarna een aantal akoestische nummers om vervolgens, zoals Mark King bij Rijnmond vertelde, helemaal los te gaan met alles wat funk is en hoort te zijn. Dus, een avond vol met hits. Ook vertelde hij dat de band momenteel op haar piek zit. Toen de band opkwam kregen ze een oorverdovend applaus, dit was te verwachten, de zaal stond vol met echte, trouwe fans, waarvan ik er genoeg zag die ik regelmatig tegen ben gekomen tijdens de vele concerten die ik van Level 42 mocht bijwonen.
Het album ‘Running in the Family’, werd in zijn geheel gespeeld, met als opener het zeer bekende (en een van hun grootste hits zijnde) ‘Lessons In Love’. Wat valt er hier nog over te zeggen… de fans kunnen alleen maar bevestigen dat de muzikale kwaliteiten van de leden van de band op zich echt subliem zijn. Mark’s bass, Mike’s keyboard, Sean’s Sax… echt abosolute topklasse! Na het eerste nummer verwelkomde Mark King het publiek en vertelde dus dat ‘Running in the Family’ in z’n geheel gespeeld gaat worden omdat het album 25 jaar oud is. Mark grapte “I wish I was 25 years old!”, waarna er een waanzinnige versie van ‘Children Say’ door het Tivoli schaldde. ‘Children Say’ was van het album het minst succesvolle nummer met een 22e plek in onze hitparade, maar desalniettemin een heerlijk nummer.
Wat na het eerste nummer al opviel is dat Mark King nog steeds zeer goed bij stem was. De hoge noten werden moeiteloos gehaald, dit gold ook voor toetsenist Mike Lindup, die in veel nummers een groot aandeel heeft qua zang, om over zijn virtuoze keyboardspel maar te zwijgen. Na dit nummer krijgt Mark een ander bass, en zegt glunderend ‘ I’ve got a new one”. “En dan nu track 3!” de titeltrack van het album ‘Running in the Family’. Het aanwezige publiek ging volledig uit haar dak en zong uit volle borst mee. Na deze sublieme uitvoering van de titeltrack was het tijd voor de ballad van het album, ‘It’s Over’. Dit nummer, dat bij ondergetekende altijd een zeer gevoelige snaar raakt, werd zodanig gespeeld, echt ongelooflijk, zo sterk, zo mooi.
“En dan nu de andere kant van het album”, grapte Mark door de zaal. Vervolgens klonken de eerste tonen van ‘To be with You Again’ door de zaal. Dit nummer was, zoals het grootste deel van het album, ook een hit. Het volgende nummer is hier geen hit geweest, maar een van de pareltjes van Level 42, ‘Two Solitudes’. Dit schitterende nummer werd gezongen door Mike Lindup, als gezegd is hij echt nog zeer goed bij stem, echt een lust voor het oor. Het volgende nummer werd in 1987 gebruikt als opener voor hun tournee, getiteld ‘Fashion Fever’. Dit heerlijke uptempo nummer laat Mark King en broertje Nathan horen met waar ze in uitblinken, subliem bas- en gitaarspel. Het nummer werd uitgerekt met een schitterende sax-solo van Sean Freeman, ook een virtuoos op zijn instrument. Het voorlaaste nummer van ‘Running in the Family’ is ‘Sleepwalkers’. Heerlijk, die bassline! Als afsluiter track 9, ‘Freedom Someday’. Wat mij betreft het minste nummer van het album. Neemt niet weg dat de uitvoering die ze gisteravond lieten horen, van uitzonderlijke kwaliteit was.
Dan is het tijd voor het akoestische deel van de show. Net als tijdens het optreden bij RTV Rijnmond begonnen ze met het nummer ‘All I Need’, van het album ‘Retroglide”. Ook akoestisch klinkt Level 42 als een klok, echt subliem – wel vreemd – maar toch zeer goed. Voor het tweede nummer had de band gekozen voor ‘Out Of Sight, Out Of Mind’. Dit was voor mij de eerste keer dat ik het live hoorde, kippenvel, dat mag ik jullie verzekeren. Het derde en tevens laatste akoestische nummer was een fantastische versie van ‘Guaranteed’. Conclusie: Level 42 is niet alleen elektrisch, maar ook akoestisch in bloedvorm.
Deel drie van het concert zou – van wat Mark King al had aangekondigd – de band helemaal los gaan met alles wat funk is en hoort te zijn. ‘Heathrow’, mijn god! dit is uberhaupt al een fantastisch nummer, wat de mannen hier lieten horen was echt van absolute wereldklasse. Drummer Pete Ray Biggin ging helemaal los, echt een lust voor het oog, en het oor natuurlijk. Een spetterende solo van Nathan en Sean maakte het nummer een spektakel. “Now we must let the funk begin”, zei Mark, en ‘Living it Up’ werd ingezet. Vervolgens was Mike weer aan de beurt met het heerlijke ‘Starchild’, ik kan het blijven zeggen, weer fantastisch! Natuurlijk mag op een feest zoals gisteren ‘Something about You’ niet onbreken, waarna als laatste nummer het waanzinnige ‘Hot Water’ ingezet. Het uitzinnige publiek ging helemaal los.
Natuurlijk kwamen ze nog een keer terug het podium op voor een encore. Na een – voor mij wel heel bekend in de oren klinkende bass solo – denderde ‘Mr.Pink’ door de zaal. Wat blijft dit toch een fantastisch nummer. Helaas kwam deze heerlijke avond dan toch aan een einde, wel met een van Level 42’s grootste hits ‘Heaven in my Hands’. Deze week staan de mannen nog in een aantal zalen in ons land, ga dit zien! Zeer voldaan keerden we huiswaarts, nog nagenietend in de auto luisterend naar het akoestische album.
