Het is verdorie al weer veel te lang geleden. Dat moest maar geen gewoonte worden, dacht ik zo. De laatste Alfabetcolumn, die van de letter ‘O’ (dat kunt u zich vast nog wel herinneren, met John Oswald en zo), dateert alweer van 19 maart! Een grof schandaal. en dat is het. Een grof schandaal. En daar houd ik helemaal niet van. Van schandalen. Vandaar dat ik, nog juist binnen een maand, zorg voor een verse column.
Voor de mensen die nu pas inschakelen: De Alfabetcolumns (26 in het totaal) gaan over een letter in het Alfabet. Elke column een nieuwe letter. Aan die letter verbonden: een musicus of ensemble die onder die letter bekend zijn. Van achter naar voren, dat wel. Beginnend bij de ‘Z’ van Frank Zappa, en eindigend bij de ‘A’. Van… ja, dat is nog even een verrassing. Vandaag is het tijd voor de letter ‘N’. Die komt namelijk na de letter ‘O’ van vorige keer. Zit u lekker? Heeft u er een fijne bier bij? Of een glaasje goede Spaanse wijn? Vooruit ermee! Daar gaat ‘ie dan. De ‘N’.
In één van de 156 vakjes van mijn dertien Benno’s staat de CD Memories of a Colour, van Stina Nordenstam. Op deze CD staat misschien wel het mooiste nummer dat ik ken. Het heet: Soon After Christmas. Het is geweldig. Ik ga niet emo, maar ik hou het maar moeilijk droog na een aantal biertjes tijdens een donkere avond, als ik dit nummer voorbij komt. Het moet dan ook geluisterd worden bij een drankje. Of niet. Maar het helpt wel. Er moet in elk geval geen bezoek zijn (of ze moeten hun bakkes dichthouden). Schitterend. Ik heb Stina Nordenstam leren kennen toen ik haar interpretatie van Purple Rain mocht beluisteren. Ik was meteen om. En sindsdien staan er drie CD’s van Stina in mijn Benno (de achtste van links).
Een andere tranentrekker (wat ís dat toch met die ‘N’) is de CD van Silje Nergaard. Wat kan die mevrouw mooi zingen! Een prachtige stem. Breekbaarder dan porselein, met een timbre waar volgens mij niemand tegenop kan. Silje Nergaard. Ik hou van Silje Nergaard. En niet alleen daarom staat ze bij de letter ‘N’. Mag ik u de volgende videoclip aanbieden? Silje Nergaard – Lullaby to Erle:
{slide=Youtube}http://www.youtube.com/watch?v=5T2cpJp5ZEY
{/slide}
En bij de letter ‘N’ staat ook een prachtige CD van William S. Burroughs en Kurt Cobain, The Priest The Called Him. Een gedicht, geschreven en voorgelezen door William zelf en op de achtergrond geweldige gitaarwerk van Kurt. Een juweeltje. Hij staat bij de ‘N’, omdat daar ook mijn 15 CD’s van Nirvana staan. Staat het allemaal een beetje bij elkaar, zeg maar. Het gitaarwerk van Kurt. Geen virtuoos, misschien, maar wel een hele goede gitarist. Ik weet niet of u gitaar speelt, maar hoe eenvoudig het loopje van Come As You Are ook is, er bij zingen, zoals Kurt Cobain dat deed, dwars over het loopje heen, dat valt nog niet mee!
Het boek: The Piano. Heeft u dat gelezen? Of heeft u de film gezien? De film is geweldig mooi, het boek niet. Dat gebeurt niet vaak, kan ik u wel vertellen. De film is misschien wel mede zo mooi, door de soundtrack. Gecomponeerd door niemand minder dan Michael Nyman. Vandaar niet bij de ‘P’, maar bij de ‘N’.
En dan sluit ik af met de 3-CD-box van Nena. Alles, heet die box. Alles. Waarom dat weet ik niet, want ik mis hier en daar iets. Maar het meeste staat er toch mooi op! Vooral het originele Irgendwie, Irgendwo, Irgendwann. Schitterend. Ik mis Nena wel een klein beetje.
– Fh.