Voor de Amsterdamse indieband Hiqpy waren 2024 en 2025 gedenkwaardige jaren. Hun eerste singles werden uitgebracht, maar daarvoor hadden ze al naam gemaakt. Zo stonden ze op het Eurosonic Noorderslag festival, speelden ze in het voorprogramma van Massive Attack, en werden ze begin dit jaar door de Volkskrant uitgeroepen tot het meest veelbelovende talent van 2025. Een debuutalbum moet er nog komen (dat schijnt volgend jaar in de pijplijn te zitten), maar zonder problemen konden ze deze avond al de Pandora zaal van TivoliVredenburg uitverkopen. Dat een kaartje voor deze show gewild was, bleek wel uit de rij mensen die in de hal van TivoliVredenburg al ruimschoots stonden te wachten. Ze bleken een vrij gemengd publiek te trekken tussen de 15 en 65 jaar. Best knap voor een band die nog maar drie liedjes op de streaming diensten heeft staan.
Plonki
Als voorprogramma mocht de band plonki aantreden, het project van singer-songwriter Pleun Stork. Ze hadden eerder meegedaan aan de Popronde en zullen in januari ook optreden tijdens Eurosonic Noorderslag. Hun muziek ligt in de lijn van dromerige gitaarpop van bijvoorbeeld Big Thief of Unknown Mortal Orchestra. Het duurde tot het pakkende ‘Quiet Life’ toen de vonk tussen band een publiek oversloeg. Een grappig moment was toen gitarist Anthony zijn gitaarsnaar brak, van het podium ging om een andere gitaar te halen, terwijl Pleun al het volgende nummer inzette achter keyboard. ‘Hopelijk is hij op tijd terug voor zijn gitaarsolo’ merkte Pleun droog op. Hij was op tijd weer terug. Voor de rest was het een prima opwarmer voor Hiqpy.
Come As You Are?
Hiqpy omschrijven zelf hun muziek ‘als Kurt Cobain en Ariana Grande samen een Pokémon hadden gekregen’. Dat Nirvana een invloed is, lijkt in het eerste nummer ‘Hedgehug’ vrij duidelijk naar voren te komen. Het openingsriffje knipoogde wel heel erg naar Nirvana’s ‘Come As You Are’. Toch bleek er later in de set wel degelijk sprake te zijn van eigen stijl die flirtte met de postpunk van The Strokes en de melodieuze pop van Wolf Alice.
Frontvrouw Abir Hamam leek zelf af en toe nogal overdonderd te zijn doordat deze eerste headlineshow van Hiqpy uitverkocht was. Sterker nog; ze benoemde hoe bizar ze het vonden dat het optreden, na de aankondiging van een half jaar geleden, binnen zes dagen al was uitverkocht. Soms leek ze zo overdonderd te zijn, dat ze werd overmand door emoties. Een aantal keren, zoals bij de toegift ‘The Building’, kon ze even geen woord uitbrengen. Het nummer werd opnieuw gestart.
Of het oprecht is? Mogelijk zal gitarist Victor ter Veld iedere avond van plan zijn om te zeggen: ‘You are the most amazing people I’ve ever seen’. Maar het was hun eerste headlineshow, dus ongetwijfeld zal het de leden ook echt wel wat hebben gedaan dat deze show zo goed liep.
Want muzikaal gezien liep het ook als een trein. Natuurlijk hebben ze nog niet veel materiaal en waren ze met een uur klaar. Maar Utrecht slikte ieder nummer als zoete koek. Zo stond het vijf minuten durende ‘Red Flag Magician’ live als een huis. Gedoodverfde afsluiter ‘Something’ (het nummer dat een beetje in de buurt van de term hit komt) is een festivalklassieker in spé. Want ongetwijfeld zal met een debuutalbum op zak hun schare volgers nog groter worden, en zullen ze een nog grotere naam op festivals en in zalen worden.
Foto’s (c) Ilona van der Hoek
