De van oorsprong Zuid-Koreaanse drummer Sun-Mi Hong is bijna niet meer weg te denken uit de vaderlandse jazzscene. Sinds ze zich in Amsterdam vestigde om te gaan studeren aan het conservatorium bouwt ze aan haar reputatie als een heel eigenzinnige maar ook krachtige drummer. Labels als ‘supertalent’ worden makkelijk uitgedeeld tegenwoordig maar ze zijn wel degelijk van toepassing op haar. Niet alleen valt ze op door haar energieke stijl van drummen, ze toont zich ook een begaafd componist die niet bang is om haar persoonlijke levensverhaal daarin te vervlechten. En, misschien nog wel het belangrijkste: ze heeft een neus voor het verzamelen van verwante musici om haar heen die dezelfde energie uitstralen. Het juiste publiek volgt dan vanzelf.
Dat bleek ook afgelopen zondag, toen Sun-Mi Hong een korte tournee afsloot in een volgepakt Club Nine in TivoliVredenburg. Aanleiding was het vierde album dat ze recent onder haar eigen naam uitbracht: ‘Fourth Page: Meaning of a Nest’. Daarmee voegt ze een hoofdstuk toe aan een reeks van albums die al op veel lof mochten rekenen in het verleden: zo won ze in 2021 een Edison Award, werd ze door het gezaghebbende magazine Downbeat gezien als een ‘bijzonder originele componist’ en besloot het label Edition haar muziek ook internationaal uit te brengen. En ondanks alle internationale lof die haar toegezwaaid wordt blijft het ook vanmiddag heel klein en persoonlijk: niet alleen op de manier hoe ze haar band benaderde als een echte vriendengroep maar ook in kleine dingen als de aankondiging dat ze in haar vrijetijd graag kopjes maakt en dat je bij interesse best mag bellen…
Met de muziek van ‘Fourth Page: Meaning of Nest’ laat Sun-Mi Hong nog meer zien van haar persoonlijke achtergrond en de drijfveren die ze heeft. Dat mogen we ook letterlijk nemen want het concert begon met een korte film over haar levensverhaal, hoe ze zich ontworstelde aan familietradities en dominante culturen om vervolgens op zoek te gaan naar de plek waar ze hoorde. Met haar muziek liet ze beide kanten zien. In de driedelige suite ‘A Never Wilting Petal’ eerde ze haar moeder en hoe ze om is gegaan met het verlies van haar man. Je voelde liefde en verdriet in het spel van de drummer en ze kreeg de bandleden daarin mee, zoals trompettist Alistair Payne en bassist Alessandro Fongaro die qua uitstraling en spel uitstekend passen in de gepassioneerde rauwe kant van haar composities.
Zoals gezegd: Sun-Mi Hong is niet alleen uitstekende drummer, ze heeft ook een uitgekiende band om zich heen staan. Pianist Chaerin Im, landgenoot van Sun-Mi Hong, vormde in veel een soort tegengeluid. Op Heartstone liet zij de zoekende romantische kant van de muziek horen, met welhaast hypnotiserende dromerige passages. Tenor saxofonist Nicoló Ricci sloot daar naadloos bij aan door aanvankelijk vooral veel in te kleuren maar in ‘Heartbound By Distance’ pakte hij met zijn lyrische spel ook even de aandacht. De lange melodische lijnen, verrassende wendingen, het samenspel, de bundeling van karakters: je komt als publiek oren en ogen tekort om het allemaal in je op te nemen. Tel daar de tomeloze energie van de bandleider bij op, die ondertussen ook nog ergens een cymbal verloor, en je komt tot de conclusie dat Sun-Mi Hong en haar band echt een uniek geluid laten horen.
Met dit concert kwam een eind aan een korte tournee in Nederland. In mei volgt een derde concertreeks met optredens in Duitsland en Nederland, in september gaat een film over haar leven in Tilburg in première.
Foto’s: © Eric van Nieuwland / Maxazine