Fatoumata Diawara betoverde het publiek in de Parkzaal in het Musis Theater in Arnhem op 26 mei. Het concert, gehouden ter promotie van haar nieuwste album ‘London Ko’, trok een goed gevulde zaal waarin publiek dat opwinding en verwachting uitstraalde. Diawara staat bekend om haar krachtige zang, unieke mix van traditionele Malinese muziek met hedendaagse invloeden, en charismatische podiumpresentatie, en stelde ook in Arnhem niet teleur.
Toen de lichten dimden, nam de band zijn positie in en het applaus zwol verwachtingsvol aan. Diawara begon de show met een groovend en swingend nummer waarbij zij en de band de tijd namen om het publiek in zich op te nemen. Spelend op haar gekende rode Epiphone SG gitaar viel al snel op hoe meesterlijk Diawara de band controleerde met korte hoofdknikjes. Vanaf de eerste noot was het duidelijk dat haar zang niets minder dan verbluffend was. Met een stem die moeiteloos overging van soulvol naar speels, beheerste Diawara het podium met haar betoverende aanwezigheid. Ze zag er prachtig uit als soort van Karaba karakter uit het sprookje Kirikou, maar dan een Karaba die was overgelopen naar de kant van Luke Skywalker. Wat een prachtige en spectaculaire verschijning.
De band ondersteunde haar bij elke noot en toonde uitzonderlijk muzikaal vakmanschap. Ze voorzagen de muziek van energie en passie en creëerden een naadloze harmonie tussen Diawara’s zang en hun instrumentale bekwaamheid. Diawara zelf heeft haar gitaarspel inmiddels ook op een hoger plan getild, en ze soleerde bij tijd en wijle de sterren van de hemel. De geluidstechniek was lovenswaardig, met elke noot helder en duidelijk. Verder voegde het lichtontwerp een extra laag magie toe aan het optreden, met vakkundig vervaardigde visuals die de stemming en sfeer van elk nummer versterkten. Vooral de drummer en de bassist wisten de show te stelen met hun smaakvol spel en spectaculaire solo’s
Het publiek was tijdens het hele concert volledig betrokken. Door mee te zingen, te klappen en te dansen op de aanstekelijke ritmes werd het publiek een integraal onderdeel van de muzikale ervaring. Diawara maakte moeiteloos contact met haar fans en straalde warmte uit die de hele zaal betoverde. Het was duidelijk dat dit concert een viering was van Diawara’s muziek en het gemeenschapsgevoel dat ze koestert.
De setlist bevatte een mix van nummers van Diawara’s vorige albums, en de goed ontvangen coverversie van Nina Simone’s ‘Feeling Good’, dat Diawara, door gedeeltelijk in het Bambara te zingen volledig naar haar hand zette. Haar muziek, een fusie van traditionele Malinese klanken met hedendaagse invloeden, oversteeg de taalbarrières. Zingend in het Bambara, Frans en Engels, raakte Diawara’s teksten politieke en feministische thema’s aan, die een divers publiek aanspraken. Diawara maakte het publiek deelgenoot met haar eigen, persoonlijke strijd, op het helaas nog steeds actuele thema van genitale verminking bij vrouwen. Een lot dat ook Diawara zelf heeft ondergaan In een beklemmend en persoonlijk betoog vroeg zij aandacht voor dit probleem. Dapper. En Diawara kreeg de energie tienvoudig uit de zaal terug, toen ze vervolgens ‘Sete’ inzetten, hetgeen op het album wordt begeleid door het Brooklyn Children Choir.
Diawara had een bijzondere manier om loops met achtergrond vocalen aan te sturen via voetpedalen. De band kon zo scherp de nummers neerzetten, zonder dat de muzikale vrijheid op het podium volledig aan banden werd gelegd met backing tracks. Een unicum om deze techniek zo gebruikt te zien worden.
Tegen het einde van het optreden bereikte de energie zijn hoogtepunt met een opzwepende versie van ‘N’seri’ een van haar meest populaire nummers. Diawara betrad vervolgens nog het podium om een tribale Dogon dans op te voeren, die erg goed ontvangen werd door het publiek, dat inmiddels geen gêne meer kende en en masse stond mee te dansen. Het publiek barstte vervolgens uit in applaus en stond op en gaf haar een staande ovatie. Diawara’s aanwezigheid bleef zelfs nadat ze het podium had verlaten, terwijl het publiek genoot van een onvergetelijk optreden.
Terugkijkend op het concert wordt duidelijk waarom Fatoumata Diawara als een natuurkracht wordt beschouwd. Hier stond het Malinese Muzikale Matriarchaat op het podium. Een geweldige band, gestuurd door een fenomenale frontvrouw die de laatste jaren alleen maar sterker en sterker wordt.
Concluderend was het concert van Fatoumata Diawara in de Parkzaal in het Musis Theater in Arnhem een avond om nooit te vergeten. Het uitzonderlijke optreden van de band, de uitstekende geluidskwaliteit en de onberispelijke belichting droegen allemaal bij aan de algehele voortreffelijkheid van het evenement. Maar het was Diawara’s opmerkelijke talent, haar vermogen om het publiek te betrekken en het gevoel van eenheid dat de avond werkelijk uitzonderlijk maakte. Voor iedereen die het geluk heeft haar live te zien, is het een ervaring die ten zeerste wordt aanbevolen. Fatoumata Diawara is onmiskenbaar een steeds verder rijzende ster in de muziekwereld die in Arnhem de grenzen liet vervagen tussen ‘wereldmuziek’ en een opwindend rockconcert.
Foto’s (c) Jan Vranken
