DeWolff is net begonnen aan een Europese tour ter ere van nieuwste album ‘Love, Death & In Between’. Dit is alweer het tiende studio-album van de psychedelische southern rock formatie, die sinds haar oprichting in 2007 is uitgegroeid tot een van de groten in het genre. In 2019 won de band een Edison voor ‘beste rock’. Afgelopen jaar werd er getourd met Toto en jeugdhelden The Black Crowes. Indrukwekkende namen, waaronder Seasick Steve en Roger Glover, zijn fan.
Voor de nieuwe plaat trok de band zich twee weken lang terug in een analoge studio in Bretagne. Ze luisterden veel naar muziek van artiesten als Al Green, Sam Cooke en Ray Charles tijdens het werken aan de songs. Invloeden van soul, R&B en gospel zijn dan ook nog duidelijker herkenbaar dan op de eerdere albums. Alles werd live op tape opgenomen, zonder overdubs, en gemasterd zonder gebruik te maken van computers.
Zaterdagavond stond de Muziekgieterij op het programma. Ongeveer driekwart van de tickets was verkocht en het was gezellig druk in de grote zaal. Gezien de muzikale kwaliteiten en de ijzersterke live reputatie van de band, is het eigenlijk onbegrijpelijk dat de show niet uitverkocht was. Het publiek bestond vooral uit vijftigers en zestigers, hoewel er ook opvallend veel jonge mensen aanwezig waren.
Nadat voorprogramma Boogie Monster de zaal had opgewarmd, was het om 21.00u tijd voor DeWolff. De mannen lieten echter lang op zich wachten. Uiteindelijk betraden broers Pablo (leadzang/gitaar) en Luka (drums/zang) van de Poel en Robin Piso (toetsen) ruim 20 minuten later dan gepland het podium. Het trio werd vergezeld door een bassist, een percussionist, koperblazers, een saxofonist en twee achtergrondzangeressen: de bevriende muzikanten die te horen zijn op hun nieuwste plaat.
Er werd geopend met de eerste vier nummers van dit album. Vooral singles ‘Night Train’ en ‘Heart Stopping Kinda Show’ werden met veel enthousiasme ontvangen. Vervolgens vertelde Pablo waarom ze zo laat begonnen met spelen: hij was zijn pak vergeten en moest naar huis rijden om dit op te halen. De band vervolgde met single ‘Yes You Do’ van album ‘Wolffpack’, dat in 2021 wekenlang op nummer 2 in de Nederlandse album top-100 stond. Ook ‘Live Like You’ mocht niet ontbreken, het nummer dat de band schreef voor een autoreclame.
Zoals men verwacht van DeWolff, werden de instrumentale gedeeltes van de songs lang uitgesponnen en vol overgave gebracht. De meegekomen extra muzikanten waren een mooie aanvulling en zij kregen allemaal de kans om hun kunnen te demonstreren. Er werd regelmatig gejamd, wat door het publiek telkens werd beloond met luid gejuich en applaus. Tijdens ‘Message For My Baby’ liet de saxofoniste een geweldige solo horen en nam ook de percussionist zijn moment.
De muziek werd ondersteund door een goede lichtshow, waarvoor de band aldus Pablo een Italiaanse lichttechnicus had meegenomen. Geel en rood waren de dominante kleuren, in lijn met de sfeer van de muziek, maar de lichtman liet ook zijn creativiteit zien met opvallende, minder voor de hand liggende kleurcombinaties. Pablo zocht regelmatig de interactie met de toeschouwers, vaak in het Limburgs dialect, wat op veel waardering kon rekenen en eraan herinnerde dat de band hier uit de regio komt. Dat zou je bijna vergeten tijdens het kijken naar deze geoliede machine.
DeWolff sloot af met twee nummers als toegift, beide van de nieuwe plaat: ‘Queen Of Space And Time’ en magnum opus ‘Rosita’. Dit laatste nummer duurt op het album al 16 minuten, maar klokte live meer dan 20 minuten. De band liet al haar kunsten zien in dit epische nummer, waarin rock, blues, funk, soul en gospel tot een indrukwekkend geheel worden gesmeed. Het publiek reageerde uitzinnig op deze perfecte afsluiter. De mannen maakten vanavond hun reputatie meer dan waar, met een energieke en expressieve show van bijna 2 uur lang.
