De Britse James Bay is terug van weggeweest. Hij heeft zijn lange lokken weer laten groeien en hoed opgezet. Precies zoals hij bij zijn succesvolle debuutalbum ‘Chaos and the Calm’ ook had. Terug naar het begin dus. Imago en al. Maar het is hem op ‘Leap’ niet gelukt opnieuw een origineel folkrock album neer te zetten.
Met een debuutalbum als ‘Chaos and the Calm’ is een tweede album lastig. Een imagoverandering in 2018 leverde ‘Electric Light’ op. Een album dat ook Bay liever snel vergeet. Terug naar het begin dus. Inclusief hoed en lange lokken. En ook muzikaal grijpt Bay terug op de folkrock die hem in 2014 geen windeieren heeft gelegd. Zijn derde studioalbum ‘Leap’ heeft dan ook veel weg van zijn debuut. Erg veel.
Met ‘Give Me The Reason’ opent Bay sterk. Zijn rauwe stem over het indie-folk openingsnummer grijpt zeer duidelijk terug op het geluid van ‘Chaos and the Calm’. Met name grote hit ‘Hold Back The River’ is duidelijk terug te horen. Het aanstekelijke ‘Nowhere Left To Go’ volgt. Een popnummer dat je na een keer luisteren al mee kan neuriën/zingen. Niet bepaald wat je bij Bay verwacht, maar hij komt er mee weg.
Al jarenlang is James Bay samen met zijn vriendin. Het is dan ook niet voor niets dat vrijwel alle nummers op ‘Leap’ over zijn relatie gaan. Lief, maar wel op het kleffe af. Zo vraagt hij zijn vriendin ten huwelijk op het Ed Sheeran-achtige nummer ‘One Life’ en doet hij nogmaals een liefdesverklaring op ‘Better’. Gelukkig is zijn relatie niet altijd koek en ei zoals te horen is op ‘We Used To Shine’ anders had hij er niet mee weggekomen.
De originaliteit en muzikaliteit die Bay een plek in de voorprogramma’s van Kodaline, Hozier, Taylor Swift, The Rolling Stones en Ed Sheeran opleverde, zijn op ‘Leap’ ver weg. Het lijkt of Bay en zijn producers te veel hun best doen om zijn originele geluid weer terug te brengen. Muzikaal staan op ‘Leap’ daardoor nummers die verdomd veel van elkaar weg hebben en nauwelijks te onderscheiden zijn. Zonde. Want een muzikant, dat is James Bay absoluut!
Het is niet de eerste keer dat een succesvol artiest op zoek is naar het geluid dat hem of haar zo succesvol maakte. Een sterk debuut uitbrengen is top, maar zorgt voor hoge verwachtingen. Maar de muzikaliteit is er en de wil ook. Misschien een paar spannendere onderwerpen kiezen om over te schrijven en album nummer vier wordt gegarandeerd een succes. Het enige dat hij moet doen is de sprong wagen, ‘take the leap’! (6/10) (Mercury Records/Republic Records)