Cameron is altijd een geweldige verhalenverteller geweest, die zijn weg vond naar de diepten van de plaatsen waar niet veel anderen kijken, en Oxy Music gaat verder op dat traject. Het staat vol met verhalen van mensen die buiten het systeem vallen en zich in de grijze gebieden van het leven begeven. In het ontwerp – de muziek, teksten en tracklist – ligt de reis die een persoon kan maken, als de omstandigheden zich voordoen – langs de weg van zwaar drugs- en alcoholmisbruik. Aanvankelijk geïnspireerd door Cherry van Nico Walker, werd Cameron aangespoord tot nog een ander commentaar op American Life, dit keer over de opioïdencrisis die het land heeft overgenomen. Over Oxy Music zegt hij: “Het album is een verhaal, een fictief werk, meestal vanuit het perspectief van een man. Uitgehongerd door een zinvol doel, verward over de toestand van de wereld en dringend behoefte aan een reden om te leven – een persoon kan, en volgens de laatste statistieken, in toenemende mate tot opioïden overgaan. Dit is een van die mensen.”
Hoewel Oxy Music donker had kunnen zijn, is het in plaats daarvan helderder en levendiger dan veel van Camerons eerdere werk, een stemmingsverandering die voor het eerst te horen was op Miami Memory uit 2019. Het wordt verteld vanuit een plaats van optimisme en door de lens van Cameron, zoals alleen hij het kan vertellen.
Net als bij het eerder uitgebrachte, ‘Sara Jo’, geeft ‘Best Life’, een context van drugsgebruik om de confronterende aard van de hedendaagse realiteit te vervormen terwijl Cameron zingt over de gevoelens van onveiligheid die het leven online teweegbrengt: “I guess I’m just winning / But I get no reaction / My comments just don’t rank / Or my post tanks.” Geregisseerd door Jemima Kirke, geproduceerd door Jim Larson en met in de hoofdrol Kirke en Cameron, onderzoekt de video van het nummer het idee van wat het betekent om je “beste leven” te vinden door de onzekerheden van anderen te accepteren – in dit geval een huidaandoening zoals eczeem – als beminnelijke kwaliteiten.
De maker heeft daar nog wel wat aan toe te voegen:
“The Internet. Our great Totem of information dedicated to the Gods yet to visit from a future born out of 7.9 billion online versions of human history. A tower of love and hate, passion and terror, one million retweets of ten hundred thousand total fails. America’s funniest home videos. Our best, most dope memes crowned atop the statue – our greatest achievements, the shoulders that lift the grand dome of internet glory. The view from the top is gorgeous. A stunning likeness of the most like-able content.
“And holding it up, the weight bearing colossus of whisper-solid data and hollow columns of caps locked opinions and giant pillars of twisted logic. Zero Likes. Zero Comments. Zero shares. Infinitely multiplied until too mountain-like to move. The greatest show on earth performed to an audience of nobody.
“One percent is what we see and what we follow drifting atop the cloud. It’s beautiful, what we’ve created. And the masses below sing into the chamber, echoes of their love songs clashing and rebounding off one another’s – the messages too distorted to discern. Received by nobody. But necessary for everybody.
“Let’s face it, we’ll never make content good enough for the Gods above. Let’s leave that to the disciples. The rest of us can just stay out here, living our best lives.”
Oxy Music, een intercontinentale inspanning, werd geproduceerd door Cameron met extra hulp van Justin Nijssen en Lilah Larson, en gemixt door Mount Kimbie’s Kai Campos (waarbij Daniel Trachtenberg ook “Best Life” mixte). Hij wordt vergezeld door een vertrouwd collega en zakenpartner, Roy Molloy (saxofoon), Henri Lindström (drums, percussie), Justin Nijssen (bas, gitaar, zang), Lilah Larson (gitaar, zang), Jess Parsons (piano, keyboards , zang), Chris Pitsiokos (saxofoon), Lloyd Vines (zang), Jason Williamson (zang) van Sleaford Mods en Jackie McLean (zang). De Europese tour start in de Pandora, TivoliVredenburg, op 19 maart 2022.
