De oorspronkelijk uit Engeland afkomstige SG Lewis is een singer-songwriter, producer en instrumentalist waarvan onlangs het eerste officiële album ‘Times’ is uitgekomen. Op het album staan 10 tracks met een totale running time va krap aan 40 minuutjes`. Natuurlijk is een album tegenwoordig niets meer waard zonder gastbijdragen. Op dit album vind je ze van Rhye, Lucky Daye, Nile Rodgers, Frances, Robyn, Channel Tres and Lastlings.
Lewis kondigde de komst van zijn eerste boreling al in oktober vorig jaar aan op zijn social media met de quote “Dit album is een ode aan het huidige moment en de eindige kansen die we hebben om het te vieren. Het is een verkenning van escapisme en euforie, en de herinneringen die aan die ervaringen verbonden zijn.”
Dat klinkt nogal als vage gewichtigdoenerij, een slap excuus voor superficieel hedonisme dat sommigen nodig lijken te hebben om hun plaatje wat meer gewicht te geven. SG Lewis maakt een soort poppie house muziek zonder enige pretentie die goed past bij het eerder genoemde superficiële hedonisme. Ook na drie keer luisteren blijft er geen hook hangen, worden de oren nergens gesplitst of wordt de aandacht ook maar ergens gevangen. Beetje disco, snufje dance, een echo van wat house. Liftmuziek voor post-corona winkelcentra.
Hoe Lewis het voor elkaar gekregen heeft om uitgerekend Nile Rodgers een partijtje slaggitaar mee te laten spelen op ‘One More’ is een raadsel en ook totaal overbodig want de bijdrage van Rodgers brengt niets extra en is op die manier niets anders dan een opzichtige manier om commercieel attentie te trekken. Als ik dan perse een lichtpuntje op het album moet aanwijzen at gunpoint, dan is het de track ‘Impact’ met bijdragen van de Zweedse zangeres Robyn en rapper Channels Tres. Ook deze track wordt nergens heel erg spannend, maar is qua productie en vocals veruit het beste op dit album.
Het polycarbonaat dat gebruikt werd om dit album te produceren had ongetwijfeld beter gebruikt kunnen worden om mooie lichtkoepels van te maken of iets dergelijks. Het publiek dat SG Lewis geweldig vindt en deze recensie te erg voor woorden, zal voornamelijk streamen dus veel verloren is er niet aan. Enfin. Op naar het volgende album. (3/10) (EMI Records)
