De woensdag van Gent Jazz Festival genoot van een langzaam begin, en groeide uit tot een feest overgoten met muziek. Met headliners als Moses Boyd Exodus, Makaya McCraven en the likes of Simon Segers op het Garden Stage stond de woensdag duidelijk in het kader van de drummer en rebelse jazz. Een aanloop van optredens afwisselend tussen het Main Stage en het Garden Stage stond toe dat het voornamelijk jonge publiek geen moment zonder muziek zat. De middenweekse festivaldag was een muzikale ervaring van plezier.
Aan de lopende band speelden muzikanten links en rechts op het festival. Het Main Stage was bont geprogrammeerd met internationale headliners. De dag begon met een emotioneel optreden van Blick Bassy. Al vertellende over de culture verschillen die de zanger heeft opgemerkt, won Bassy het gefascineerde publiek voor zich. Langzaam druppelden de bezoekers binnen en werd de Main Stage overgenomen door de man “met de coolste naam,” aldus de aankondiger, Makaya McGraven. Ook hier werd de drummer forced to make friends met een grote aanhang van nieuwe fans.
De drummer werd opgevolgd door Moses Boyd Exodus, spearheaded door de jonge Moses Boyd zelf. Of de muzikanten of het publiek er meer van genoot was niet te zeggen. Zonder filmende telefoons in zicht danste en knikte het publiek mee op de uitbundige uitvoering van de Britse mannen. Na een encore kleurde James Holden and The Animal Spirits het podium met slingers en elektronisch-geïnspireerde muziek.
Het waarderende publiek kreeg hierna de kans om de uitvinder van Ethio-jazz: Mulatu Astatke mee te maken. “Vergeten en weer teruggekeerd,” zal Astatke niet snel weer vergeten worden.
Stuff. eindigde de rij van optredens op het Main Stage. Geen tijd om na te denken, de mannen van Stuff. die toentertijd in een club in Gent zijn begonnen, spelen in een league of their own. Tinten van jazz, rock, r&b en een ondergrond van electronica vestigden de mannen als festivalfavoriet. Een volgespeelde tent eiste nog twee encores tot een zee van merci’s van de drummer.
Ondertussen werd het Garden Stage gesierd met minder bekende maar even ervaringrijke muzikanten. Simon Segers opende het podium met een solo-optreden. Één man, één drumstel en een welverdiend applaus. Helemaal in zijn element maakte Segers van de drums een ononderbroken geluidservaring. Vervolgens maakte het excentrieke Belgische trio Paard het podium onveilig. Nogmaals was het duidelijk dat Gent Jazz Festival een zelfbenoemd rebel jazz festival is. Een paard hing in de lucht en ook het podium was gesierd met paarden in compromitterende posities.
Na een kalmer optreden van Hast was Steiger aan de beurt. Onder het licht van een zonsondergang genoot het liggende publiek van het glimlachende trio. Commander Spoon zette de sfeer erin. Het publiek werd opgeroepen om dichterbij te komen en al swingend speelden de mannen door een groovy, rock-getinte set heen. Tot slot stond volgens local festival-gangers “the best of Belgium,” oftewel MDC III op het Garden Stage. Zoals verwacht wist Simon Segers samen met zijn twee bandleden te overtuigen met een drum-heavy afsluiter.
Een succesvolle dag van Gent Jazz Festival dat beloofd herhaald te worden in de komende week.
Foto’s (c) Constance van Rheenen / Maxazine