Met Elbow doet zanger Gay Garvey er normaal gesproken altijd wel een jaar of drie voordat hij een nieuw album uitbrengt. Maar ruim een jaar na het laatste Elbow album ‘The Take Off and Landing Of Everything’ komt Garvey op te proppen met zijn eerste solo album ‘Courting The Squall’. Bij zo’n eerste solo album van de zanger van een aardig bekende band is het lastig om vergelijkingen met zijn eerdere werk, maar bij Guy Garvey blijkt het niet nodig te zijn.
Garvey zorgt er vanaf de eerste track (en eerste single) ‘Angela’s Eyes’ zelf wel voor dat hij zich solo niet laat vergelijken met zijn band. Nooit eerder klonk hij zo catchy en funky als in dat nummer. Vervolgens komen er wel nummers langs die ook goed bij Elbow hadden gepast met de titeltrack, ‘Unwind’, ‘Yesterday’ en ‘Juggernaut’. En net als bij Elbow het geval is, is de helft van dit album ook een echte groeiplaat waarbij nummers de tijd nodig hebben.
Maar verderop het album laat Garvey juist wel het verschil horen met zijn band. ‘Electricity’ is een jazzy duet met Jolie Holland die klinkt alsof die in de jaren ‘40 is opgenomen. ‘Belly Of The Whale’ is opnieuw funk met dansbaar ritme en blazers. Inclusief een korte sample van de bekende saxriff van George Michael’s ‘Careless Whisper’.
In de soulhoek blijven we vervolgens met de mooie ballad ‘Broken Bottles and Chandeliers’. Misschien wel hoogtepunt van het album. Om af te sluiten met een nummer dat na dit alles juist weer erg aan zijn band doet denken: ‘Three Bells’.
‘Courting The Squall’ is een redelijk en gevarieerd album geworden waarmee Garvey laat horen wat hij solo in zijn mars heeft. Maar tegelijkertijd maakt het dat ook geen gemakkelijk album. Een rode draad zoals die in ieder album van Elbow zit verwerkt wordt hier wel gemist. Aan de andere kant komt hij ermee weg doordat hij waarschijnlijk iets anders wilde doen dan wat hij met Elbow doet. Verrassend! (7,5/10) (Polydor)