Het zijn voor de zusjes Rebecca en Megan Lovell de twee favorieten woorden in het Amerikaanse woordenboek. Zo vertelden ze afgelopen zaterdagavond aan een goed gevulde main stage in Tilburg. Het publiek riep het de hele avond door na de songs, tot groot genoegen van de Lovell’s. De zusjes zijn de frontdames van de rootsrockband Larkin Poe, die als support Son Little meebrachten.
Aaron Livingston, zoals Son Little eigenlijk heet, mocht in de 013 het spits openen. Stipt om acht uur verscheen hij met drummer en toetsenist/bassist op het podium. Het optreden begon wat rommelig, maar door zijn rustige toon en het aansporen van het publiek deed hij het best aardig. Sterkste stukken waren de ietwat psychedelische climaxen al had je ook hier het idee dat het wat rommelde. Zijn vocalen maakte wel indruk.
De drie man die de band vormden kwamen iets na negen het podium op onder luid applaus, dat werd nog een stukje intenser toen iets later de zusjes ook het podium betraden. Beiden met een grote glimlach en ondanks dat je al snel het idee kreeg dat de show tot in de puntjes was voorbereid, inclusief de dingen die ze aan het publiek vertelde, merkte je ook de echte dankbaarheid vanuit het podium.
Het grootste deel van de set kwam van het nieuwste album ‘Bloom’ waar de twee erg trots op zijn, en terecht want wat een dijk van een plaat is dat. Dat bleek ook tijdens de live uitvoeringen van de songs. ‘Mockingbird’ ging op een wat trager tempo dan op plaat, maar kwam heerlijk uit de verf. Mooi contrast met het intense ‘Bluephoria’ waar Megan op slide liet zien wat voor goede gitariste ze is.
Dat het niet alleen rocken was bewees het bluegrass stukje net iets over de helft van de set. Ze vertelde dat zonder de bluegrass, hun muziek niet zo zou klinken en dat de liefde voor muziek bij de bluegrass begonnen is. Hierop ging het vijftal om één enkele microfoon staan en zetten ‘Southern Comfort’ in. Vorige tour hebben ze dit ook gedaan en dat beviel zo goed dat ze het erin hebben gehouden. In dit stukje kreeg Tilburg ook een onuitgebracht nummer in ‘Devil Music’ waarin een korte ode aan Ozzy Osbourne is verwerkt.
De avond sloot op een prachtige manier af met misschien wel het beste nummer van ‘Bloom’ in ‘Bloom Again’. Een Everly Brothers achtig nummer met een prachtige, krachtige finale waarin het nog een keer losgaat op het podium voor het er dan toch echt op zit. Met vooral veel “Yeehaws” vanuit het publiek dankte de mensen Larkin Poe voor een geweldige show die vooral ook persoonlijk aanvoelde.