Met diep verdriet melden we het overlijden van Alfa Anderson, een muzikale ziel die de disco-era kleur en diepgang gaf met haar onmiskenbare stem. De voormalige leadzangeres van Chic, die wereldhits als ‘Good Times’ en ‘Le Freak’ tot leven bracht, is op 17 december overleden op 78-jarige leeftijd.
Anderson’s stem was als een zijden lint dat zich door de strakke funk-arrangementen van Chic wist te weven, een perfecte synthese van elegantie en rauwe emotie. Haar vocale bijdragen aan ‘Le Freak’ – een nummer dat later zou worden opgenomen in zowel de Grammy Hall of Fame als het National Recording Registry van de Library of Congress – waren meer dan alleen zang; het was een viering van levensvreugde die de essentie van een heel tijdperk wist te vangen.
Haar muzikale reis begon op prestigieuze podia als Carnegie Hall, waar ze schitterde in Cannonball Adderley’s ‘Big Man’. Het was echter Luther Vandross die haar in 1977 introduceerde bij Chic, waar ze zou uitgroeien tot een onmisbare stem in de band. Onder de bezielende leiding van Nile Rodgers en Bernard Edwards ontwikkelde ze zich van achtergrondzangeres tot een van de centrale stemmen van de legendarische discoformatie.
Dit bericht op Instagram bekijken
Anderson’s nalatenschap reikt verder dan alleen Chic. Haar vocale talent sierde producties van artiesten als Diana Ross, Sister Sledge en Mick Jagger, terwijl ze later ook een indrukwekkende solocarrière opbouwde. Haar debuutalbum ‘Music From My Heart’ uit 2017 toonde aan dat haar stem, zelfs na vier decennia in de muziekindustrie, niets aan kracht had ingeboet.
Nile Rodgers, die het droevige nieuws bevestigde, bracht een emotioneel eerbetoon aan zijn bandgenote op Instagram, begeleid door hun gezamenlijke nummer ‘At Last I Am Free’ – een toepasselijk afscheid van een vrouw die de muziek haar vrijheid gaf en die vrijheid weer doorgaf aan anderen. Zoals Anderson zelf ooit reflecteerde over de tijdloze aantrekkingskracht van Chic’s muziek: “Het is doordrenkt met een geest die alomvattend en universeel is.”
Met het heengaan van Alfa Anderson verliest de muziekwereld niet alleen een buitengewone stem, maar ook een artiest die de essentie van disco begreep: het vermogen om mensen samen te brengen op de dansvloer, ongeacht wie ze waren of waar ze vandaan kwamen. Haar stem zal blijven weerklinken in discotheken en huiskamers, als een eeuwigdurende uitnodiging om te dansen, te vieren en vrij te zijn.