Een jaar geleden was het een druk jaar voor DeWolff. Hun laatste album ‘Love, Death & In Between’ werd hun eerste album dat op nummer 1 terecht kwam, en daarnaast was er ook nog het soulproject Double Cream met The Dawn Brothers. Een jaar geleden stonden ze met die formatie in de Slottuin in Zeist. Nu een jaar later verzorgden ze op dezelfde plek een eigen show.
Het was wel een contrast met de Double Cream show van vorig jaar in positieve zin. Bij dat concert duurde het even voordat de sfeer loskwam. Met ‘Night Train’ begon het met een stevige opening waarbij de sfeer meteen al uitgelaten was. Getuige van zanger en gitarist Pablo van der Poel die gelijk naar de voorste rijen in het publiek dook, maar werd tegengehouden door het korte snoer van zijn elektrische gitaar. Waarbij de sfeer nog werd vastgehouden bij ‘Heart Stopping Kinda Show’.
Volgens Pablo van der Poel was dit aan het einde van de festivalzomer een ander concert dan ze afgelopen tijd hadden gedaan. Op festival was er een curfew van een uur waar ze zich aan moesten houden. Wat in hun geval betekende dat er maar een paar lange nummers gespeeld konden worden. Echter hier in Zeist was die curfew er niet. Dat lieten zowel band als publiek zich geen twee keer zeggen. Er werden dus wat extra nummers gespeeld. De nadruk lag dan wel veel bij hun laatste album, maar ook ouder werk kwam voorbij. Zoals ‘Sugar Moon’ en ‘Double Crossing Man’. Bij het laatstgenoemde nummer maande Pablo het publiek het koortje mee te laten zingen met de twee achtergrondzangeressen Kim Schulte en Diwa Meijman.
Naar eigen zeggen had deze show dus al iets extra’s, maar daar kwam nog iets extra’s bij. Op 7 december zal er een nieuw album verschijnen dat wordt gepresenteerd tijdens een special DeWolff fest in TivoliVredenburg. Een album dat is opgenomen in de beroemde Muscle Shoals studio in Alabama. Pablo somde nog even de grote namen uit het verleden op die daar ooit hebben opgenomen. Geen misselijk rijtje van namen als Aretha Franklin, Little Richard en Otis Redding. Ondanks dat het album pas in december uitkomt, kreeg Zeist toch al een nieuw nummer ervan te horen. Waarvan geen titel bekend is, maar het cliché van smaakt naar meer ging er wel voor op. Een pakkend radiovriendelijk nummer.
Op hun meest recente album staat een mini-rockopera van een kwartier: Rosita. Een nummer dat deze avond als toegift werd voorgeschoteld, omdat ‘Zeist niet van ophouden wist’. Een toegift van meerdere nummers van één. Los van het feit dat Pablo het publiek indook, maakte het als toegift al genoeg indruk. Waar in het slot de mosterd van Joe Cocker’s versie van ‘With A Little Help From My Friends’ vandaan lijkt te zijn gehaald. Maar jatten kun je het niet noemen. Eerder recyclen.
Want deze avond bewees DeWolff niet alleen hun eigen live-status als band, maar ook dat het genre van bluesrock of southern rock nog lang niet dood is. Zij zijn in Nederland de vaandeldragers ervan, en dat doen ze uitstekend. Tevens gaven zij het perfecte slotakkoord voor de Slottuin-concerten van dit jaar in Zeist. Met een nieuw album op zak in december zouden ze moeiteloos volgend jaar weer terug kunnen komen op dezelfde plek.