Op een avond doordrenkt van nostalgie en bruisende energie betrad Sir Rod Stewart woensdagavond het podium van Ziggo Dome in Amsterdam, voor wat wellicht zijn laatste optreden in Nederland zou kunnen zijn. Met zijn kenmerkende rauwe stem en onmiskenbare podiumcharme wist de 79-jarige Britse rocklegende het publiek vanaf het eerste moment te betoveren. Rod Stewart is niet alleen een legende vanwege zijn muzikale talent; met meer dan 250 miljoen verkochte albums wereldwijd heeft hij een blijvende stempel gedrukt op de muziekgeschiedenis. Zijn vermogen om genres te overstijgen, van pop en rock & roll tot new wave en zelfs het Great American Songbook, getuigt van zijn veelzijdigheid en universele aantrekkingskracht. De avond in Ziggo Dome was een eerbetoon aan Rod Stewart’s ongeëvenaarde carrière en tijdloze muzikale erfenis. Mogelijk dus voor het laatst, maar zeker niet op z’n slechtst.
Vanaf het moment dat de eerste klanken van de intro ‘I Just Can’t Get Enough’ door de zaal galmden, was het duidelijk dat Rod Stewart er helemaal klaar voor was. Het publiek, nog bezig met het vinden van hun plaatsen, werd onmiddellijk meegesleept door de aanstekelijke energie van Rod’s performance. Hij opende de show stipt op tijd met de Robert Palmer cover ‘Addicted to Love’ en trakteerde het publiek op een onvergetelijke avond van meer dan twee uur, gevuld met 25 nummers die zijn indrukwekkende carrière overspannen.
Rod werd bijgestaan door een indrukwekkende 13-koppige band, die elke song tot leven bracht met passie en vakmanschap. Gedurende de avond verraste hij het publiek met maar liefst vier kostuumwisselingen, elk een eerbetoon aan verschillende periodes uit zijn lange en gevarieerde loopbaan. Zijn stem, opmerkelijk krachtig en helder, bewees dat zijn muzikale talent na al die jaren nog altijd springlevend is.
Tijdens zijn optreden in Ziggo Dome bracht Rod Stewart een gedenkwaardig eerbetoon aan zijn verleden als frontman van The Faces, de legendarische rockband uit de jaren ’70, waar hij samen met Ronnie Wood deel van uit maakte. De ode kwam zonder twijfel krachtige uit met ‘Stay With Me’. Dit nummer, oorspronkelijk uitgebracht door The Faces, zorgde voor een golf van herkenning en nostalgie onder het publiek. Met zijn karakteristieke stem en onweerstaanbare podiumprésence gaf Rod Stewart een meesterlijke vertolking van dit iconische rocknummer, dat tot op de dag van vandaag zijn tijdloze aantrekkingskracht behoudt.
Enkele hoogtepunten van de avond waren onder andere ‘Forever Young’, waarbij Rod’s emotionele vertolking van het nummer het publiek diep raakte. Ook ‘Maggie May’, een klassieker uit de jaren ’70 die nog altijd even fris en levendig klonk, zorgde voor een golf van enthousiasme onder de fans. Het publiek, dat luidkeels om meer vroeg – wat zelfs op het grote scherm te zien was – werd beloond met een toegift die het dak eraf blies. Rod schoot voetballen de zaal in, een knipoog naar zijn liefde voor voetbal en het aankomende EK, terwijl hij trots een Schotse voetbalsjaal droeg. Met zijn grootste hits ‘Da Ya Think I’m Sexy?’ en natuurlijk ‘Sailing’, sloot Stewart af, mogelijk voor het laatst in Nederland. Laten we hopen op een comeback; zijn stem is immers nog lang niet klaar.