Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we vandaag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Roisin Murphy – Hit Parade Remixes
‘Hit Parade Remixes’ van Roisin Murphy is precies wat het belooft te zijn: een verzameling remixes van het recent uitgebrachte album ‘Hit Parade’. Helaas is dit een overbodig album dat weinig toevoegt aan het briljante originele werk. Hoewel Murphy’s muziek altijd innovatief en opwindend is, lijkt deze remixcompilatie meer op een commerciële rip-off dan een creatieve uitbreiding van haar oeuvre. Elke titel is twee keer aanwezig, wat het gevoel van herhaling en gebrek aan originaliteit versterkt. Het lijkt meer een manier om fans twee keer te laten betalen voor dezelfde nummers in een iets andere verpakking. Dit album mist de frisse, originele flair die ‘Hit Parade’ zo speciaal maakte. Fans van Roisin Murphy zullen zich waarschijnlijk bedrogen voelen door deze overbodige toevoeging aan haar discografie. Kortom, ‘Hit Parade Remixes’ kan beter overgeslagen worden, tenzij je een die-hard verzamelaar bent die alles van Murphy in je collectie wil hebben. (Jan Vranken) (3/10) (Mickey Murphy’s Daughter)
Aquaserge – La Fin de l’Économie
Aquaserge’s nieuwe album ‘La Fin de l’Économie’ is een heerlijke, dansbare ervaring die een positieve nostalgie oproept naar tijden toen dansen in clubs nog puur plezier was. Dit Franse collectief staat bekend om hun unieke avant-rock geluid dat put uit chanson, free jazz, soundtrackmuziek en prog-rock, en dit album is daar een schitterend voorbeeld van. Met twaalf tracks vol energie en humor, verweeft Aquaserge quotes en invloeden uit een rijk muzikaal verleden in hun nummers. Hun muziek, beïnvloed door iconen uit de Dada-beweging en free jazz, biedt een eclectische mix die zowel vernieuwend als vertrouwd aanvoelt. Dit album zet hun traditie van experimentele en toch toegankelijke muziek voort, en laat horen hoe creatief en veelzijdig ze zijn.’La Fin de l’Économie’ is niet alleen een ecologisch poëtisch werk, maar ook een feest voor de oren. Voor fans van avant-garde en liefhebbers van goed gemaakte muziek is dit een must-listen. Aquaserge bewijst opnieuw waarom ze een unieke plek in de muziekscene innemen. (Elodie Renard) (8/10) (crammed discs/aquaserge)
Fenix Flexin – Back Flexin
Fenix Flexin’s nieuwste album ‘Back Flexin’ komt met veel bravoure, maar helaas blijft de inhoud ver achter bij de verwachtingen. Ondanks zijn snelle opkomst als een van de heetste rappers van de West Coast, valt dit album teleurstellend vlak uit. De productie is lafjes en mist de energie die nodig is om echt te boeien. Zijn flow, die hij zelfverzekerd brengt, is te gemakkelijk en biedt weinig variatie of diepgang om luisteraars echt te grijpen.Het album laat duidelijk zien dat Flexin worstelt om zijn eigen stem te vinden. Veel nummers klinken als copycat pogingen, waarbij hij probeert in de voetsporen te treden van grote West-Coast iconen die hij bewondert. Dit resulteert in een collectie tracks die meer aanvoelt als een zwaar gefinancierd slaapkamerproject dan als een serieuze rapproductie. Hoewel hij zich graag wil meten met legendes als Bone Thugs-N-Harmony en Soulja Boy, moet Flexin nog een lange weg afleggen voordat hij zelfs maar in de schaduw van zijn grote voorbeelden kan staan. ‘Back Flexin’ biedt weinig nieuws en bevestigt vooral dat Fenix Flexin nog niet klaar is om een blijvende indruk achter te laten in de rapscene. (Elodie Renard) (4/10) (flexxd up/empire)
Vincent Mason – Can’t Just be Me
Vincent Mason’s nieuwe album ‘Can’t Just Be Me’ laat helaas te wensen over. Met slechts zes tracks en een speelduur van net twintig minuten, voelt het meer aan als een gehaaste EP dan een volwaardig album. Wat we voorgeschoteld krijgen is typische singer-songwriter muziek met een zware country inslag. Mason’s stem heeft die zuidelijke snik, maar het gezemel over whiskey en stoffige wegen voelt afgezaagd en voorspelbaar. De nummers zijn degelijk uitgevoerd, maar missen originaliteit en diepere emotionele lagen. Het lijkt alsof Mason zich vastklampt aan de clichés van het genre, zonder echt zijn eigen stempel te drukken. Elke Uber-chauffeur met een veranda en een gitaar in de zuidelijke staten zou dit ook kunnen maken. Hoewel Mason duidelijk talent heeft en zijn invloeden van artiesten als John Mayer en Parker McCollum hoorbaar zijn, biedt ‘Can’t Just Be Me’ weinig nieuws onder de zon. Het is een prima luisterervaring voor liefhebbers van het genre, maar verwacht geen hosanna. Misschien is het volgende album meer dan een vluchtige kennismaking waard. (Anton Dupont) (5/10) (music soup/interscope records)
La Luz – News of the Universe
La Luz’s nieuwste album ‘News of the Universe’ is een frisse en levendige toevoeging aan hun discografie, waarin hun kenmerkende psychedelische rock perfect samengaat met herkenbare surfinvloeden. Het album, dat wordt gekenmerkt door meervoudige zangharmonieën, roept de vraag op of dit de geheime dochters van de Beach Boys on acid zijn. De moderne productie, die de open en heldere klanken naar voren brengt, maakt het een genot om naar te luisteren. Met nummers als ‘Dandelions’ en ‘Close Your Eyes’ biedt het album een perfecte soundtrack voor een feestje op een eigenzinnige boerderij, waar vrienden zonder stroom genieten van het leven. De speelse gitaarlijnen van Shana Cleveland en de vloeiende ritmes creëren een zorgeloze sfeer die tegelijkertijd diepgaand en introspectief aanvoelt. Producer Maryam Qudus heeft een geweldige job gedaan door de vrouwelijke energie van de band te reflecteren in elke noot, waardoor ‘News of the Universe’ zowel vernieuwend als trouw aan de roots van La Luz blijft. Dit album is een must-listen voor iedereen die houdt van een mix van psych rock en surf met een eigentijdse twist. (Jan Vranken) (7/10) (sub pop records)
