In de jaren ‘80 scoorde de soul- en discogroep Shalamar de ene hit na de andere. Veertig jaar later stond de groep aan het begin van hun jubileumtour in de Melkweg in Amsterdam. Was Shalamar slechts een mooie herinnering uit de jaren ’80, of zette de band nog steeds een memorabele show neer? Met twee zangers boven de pensioengerechtigde leeftijd bestond het gevaar van enkel een nostalgische avond. Dat gold echter niet voor Shalamar, die zich op donderdagavond in een uitverkochte zaal van haar beste kant liet zien.
Het was aan voorprogramma Lauraine McIntosh, leadzangeres van The Cool Notes en achtergrondzangeres van Jamiroquai, om de avond af te trappen. Haar geanimeerde karakter vulde de zaal en langzaam bewoog het grote publiek met de muziek mee. “Ja! Nu zie ik jullie genieten”, riep de zangeres met een grote glimlach. Onder het genot van haar nieuwste nummer ‘Can I’ en daarna Gwen McCrae’s ‘Keep The Fire Burning’ kwamen de danspasjes bij het publiek los. Nadat Lauraine het publiek bedankte voor hun liefdevolle aandacht, nam de DJ de zaal mee op reis door de jaren ’80. In sneltreinvaart kwamen ‘Never Too Much’, ‘And The Beat Goes On’ en vele andere meezingers langs. De nostalgie deed prima haar werk, want binnen een kwartier danste de hele zaal. Het perfecte moment voor het hoofdprogramma, Shalamar.
Vanaf de eerste minuut was duidelijk dat Shalamar haar jubileum serieus nam. Na een kort intro door de carrière van de groep verschenen alle bandleden op het podium en begon het feest in de zaal. Er moest gedanst worden, dat was duidelijk. Terwijl de band ‘Right In The Socket’ speelde, eiste de basgitarist zijn rol op en riep zanger Jeffrey Daniel op tot een ‘dance break’ waarbij de zaal samen met de band danspasjes deed. Hun plezier sloeg over op het publiek en vanaf dat moment was het feest compleet. Waar de eerdere nummers van Shalamar op plaat hun discogeluid koesterden, voegden de huidige basgitarist en toetsenist zonder moeite funkinvloeden toe aan de live-versies. Het vormde een extra gelaagdheid die in 2024 de muziek ten goede kwam.
Leadzanger Howard Hewett vroeg daarna een moment om met de dames in het publiek te verbinden en nam vooraan plaats op een speaker. “Ladies, we did love songs back in the day. Can I do a few for you?” vroeg hij liefdevol. Howard opende met het gevoelige ‘I Just Stopped By Because I Had To’, gevolgd door het zoete ‘Somewhere There’s A Love’. In de zaal bleek het zwijmelen geblazen – op elke rij en het balkon knuffelden stelletjes innig met elkaar. Veel van de bezoekers beleefden in de hoogtijdagen van Shalamar waarschijnlijk hun tienerliefde en Howard wist hier perfect op in ter spelen. Hoewel we eerlijk toegeven dat zijn zang niet meer het bereik uit 1982 haalt, is de intensiteit er niet minder om.
In rap tempo nam de band ons mee door hun carrière. Bij ‘Take That To The Bank’ werden er Shalamarbucks – gepersonaliseerd nepgeld – het publiek in gegooid en voor ‘The Second Time Around’ benoemde Jeffrey het verhaal dat Howard zich eerst niet bij de band wilde voegen. Gelukkig deed hij dat later wel. Tijdens ‘I Can Make You Feel Good’ verruilde zangeres Carolyn Griffin haar tekst plotseling voor “He’s The Greatest Dancer”, een megahit van zusterband Sister Sledge. Een eerbetoon voor medezanger Jeffrey, die als danser bij Soul Train begon. Opgewekt toonde Jeffrey daarop waarom hij de man is die Michael Jackson de Moonwalk heeft geleerd. Moeiteloos draaide en danste hij over het podium alsof het 1982 was. Hij kon daarbij op een enorme waardering vanuit het publiek rekenen. Shalamar was tenslotte vaak net zo bekend om hun dansers als om hun nummers.
In deze huidige formatie speelt Shalamar al 20 jaar en dat voel je aan hun synergie. De drie podiumbeesten zijn goed op elkaar ingespeeld met vele dansjes, kunstjes en grappen. Ook was er ruimte voor emotie toen zangeres Carolyn zichtbaar geraakt werd door de warme reactie van het publiek. “You guys are making me so emotional. Please give yourself a round of applause, because the show is only as good as you and us!” Vervolgens zong ze een prachtige a capella ballad-versie van haar tekst op ‘A Night To Remember’, wat de zaal direct kippenvel gaf. Na een flink applaus keerden Jeffrey en Howard terug op het podium en begon het nummer waar de hele zaal vanavond naar uitkeek. Als toegift nam Shalamar ruim de tijd om hun publiek vooraan de hand te schudden en persoonlijk te bedanken. Zo werd deze donderdag een avond met een prachtige herinnering die veel bezoekers zullen koesteren.
Foto’s (c) Tyron Rosheuvel
