De Noorse popzangeres Sigrid levert met haar tweede studio-album een fijn feel-good album af. Na twee EPs en haar debuutalbum, is ‘How To Let Go’ het altijd moeilijke tweede album. Sigrid slaagt er met vlag en wimpel in om ook deze tot een succes te maken. Haar stem, persoonlijke teksten en fijne nummers zijn op hun best op dit album.

Sigrid Solbakk Raabe loopt al een paar jaar mee in de popwereld. Met singles als ‘Sucker Punch’, ‘Don’t Kill My Vibe’ en ‘Strangers’ wist ze in zowel haar thuisland als andere Europese landen al snel de hitlijsten te bereiken. Na begin dit jaar single ‘Head on Fire’ met de Britse Griff uit te brengen, komt Sigrid nu met een volledig album. Een album over volwassen worden en de worstelingen die daarbij komen kijken.

Openingsnummer ‘It Gets Dark’ is meteen een goede graadmeting voor de rest van het album. Een rustig begin waarop Sigrid’s prettige, hese stemgeluid een goede eerste indruk achter laat. Als vervolgens de drums erbij komen, gaat het tempo omhoog. En dit is niet het enige nummer op ‘How To Let Go’ dat gebruik maakt van een aanstekelijke drumbeat. Zo ook de single ‘Mirror’. Een nummer over zelfacceptatie: “I love who I see looking at me in the mirror”. Een goede single die perfect bij dit album past.

Naast de vrolijke nummers waarbij stilzitten een moeilijke taak is, heeft Sigrid zich als singer-songwriter ook verdiept in ballads. Met name ‘Last To Know’ steekt erbovenuit. Een sterke ballad waarop enkel een piano de muziek verzorgd. Een nummer over haar eigen geluk geschreven richting haar ex. Het vereist haar complete vocale bereik. Het resultaat is een sterke powerballad waarop de Noorse zichzelf helemaal kan laten gaan. En dit is niet het enige nummer dat thema’s als opgroeien en laten gaan behandelt. Het overkoepelende thema is dan ook terug te vinden in de albumtitel.

Ondanks de sterke individuele nummers die Sigrid laat horen, is ‘How To Let Go’ als geheel niet vernieuwend. Nummers lijken ofwel muzikaal ofwel tekstueel erg op elkaar. Desondanks blijft het een leuk en makkelijk weg te luisteren album. Pure pop. Nummers als ‘Thank Me Later’, ‘Mistake Like You’ en ‘Dancer’ zorgen daar wel voor. Maar Sigrid kan dit prima hebben. De popzangeres heeft zichzelf, vergeleken met haar eerste album ‘Sucker Punch’ uit 2019, opnieuw uitgevonden.

Grote verrassing op ‘How To Let Go’ is de samenwerking met rockband Bring Me The Horizon op ‘Bad Life’. De rauwe stem van zanger Oliver Sykes en de vrouwelijk hese stem van Sigrid passen onverwachts goed bij elkaar. Met teksten die een ander helpen hoe iets los te laten, sluit ook deze single perfect aan bij de albumtitel. Het nummer wijkt het meest af van de andere nummers op het album, maar valt desondanks alsnog in de categorie pop. Voor Bring Me The Horizon is ‘Bad Life’ ook een behoorlijk uitstapje weg van de rock en metal die de band normaal gesproken ten gehore brengt. Het is de verrassing die ‘How To Let Go’ nodig had.

Het tweede album van een artiest wordt vaak als het moeilijkste gezien. Zeker wanneer het debuutalbum best een succes was. Sigrid heeft met ‘How To Let Go’ en fijne opvolger van ‘Sucker Punch’ afgeleverd. Vernieuwend is het misschien niet, maar er staan genoeg sterke nummers op waar de Noorse zangeres de gehele popwereld mee kan inpakken. (7/10) (Island Records Group)

Deel: