De gebroeders Moss, wat de achternaam is van de eeneiige tweeling aan het hoofd van de band braken in 2019 door met hun single ‘Siren Song’. De muziek die ze maken is heerlijk rustgevende folk/singer songwriter. Ook op dit nieuwe ‘Calla Lily’ is dat wederom het geval.
‘Calla Lily’ is het tweede volledige studioalbum wat de broers, samen met een aantal andere muzikanten, afleveren. In 2018 kwam hun debuut ‘Some People I Know’ uit. Een jaartje eerder kwam al een EP uit met de naam ‘Tugboats’.
Zoals eerder vermeld zijn de broers Moss, Adam en David, de hoofdleden. Voordat ze samen een band startte hebben de heren al het een en ander afzonderlijk gedaan in de muziekwereld. Toen werd besloten om samen aan de gang te gaan.
Tegenwoordig heb ik toch wel vaak de kritiek dat albums te lang duren. Dat valt voor dit album niet te zeggen, hij had zelfs wel wat langer mogen duren met zijn 31 minuten. Aan de andere kant kun je je ook weer meteen afvragen of het dan misschien te langdradig zou worden. Bij ‘Calla Lily’ heb ik dat idee echter totaal niet. De nummers hebben genoeg variatie in tempo, gevoel en onderwerp dat je daar niet bang voor hoeft te zijn.
Het enige nummer wat ik niet helemaal vind passen is het 50 seconden durende ‘A Poquito Doina’. Dat is eigenlijk een stukje waar de viool een hoofdrol krijgt. Niet echt nodig aangezien deze al ruimte genoeg krijgt in de andere nummers.
Het eerste nummer daarentegen is een van de betere tracks. ‘On The Road Again’, nee geen cover van Willie Nelson of Canned Heat. David Moss zegt over dat nummer het volgende: “There’s no denying that life in motion can leave a person lonesome or aimless, but so can sitting still. The same part of our beings that gets homesick aches for life on the road. This song’s an exploration of that duality — a celebration and a lamentation in one.”
Voor de liefhebbers van rustgevende folk à la Simon & Garfunkel is dit zeker aan te raden. Het voelt een beetje aan als een modernere versie van hun, zij het wel dat de nummers van The Brother Brothers minder catchy zijn. Ze blijven minder in je hoofd zitten. Desalniettemin is het heerlijke muziek voor een rustig avondje. (7/10) (Compass Records)
