Voor het schrijven en opnemen van haar album ‘Perfect Solitude’ sloot de in Amsterdam woonachtige Leonie Meijer zich ruim een half jaar af van de buitenwereld. Uitgerekend in de periode dat haar nieuwe single ‘Hoe kan je zonder mij’ uitkwam en Leonie de wijde Nederlandse muziekwereld in wilde trekken met onder meer een tournee was daar de coronacrisis. Met als gevolg een ‘gedwongen’ verlenging van haar ‘solitude’.
Perfect Solitude
Leonie: “Ik was weliswaar gewend lang en alleen thuis te zijn om te schrijven voor mijn laatste CD, met – toeval bestaat niet- de nu ironische klinkende naam ‘Perfect Solitude’, maar maak ik mij nu echt wel zorgen over de toekomst. De coronacrisis werkt wel op mijn gemoed, moet ik zeggen. Ik wilde de eerste weken van de crisis dan ook niet zingen of schrijven.”
Uitlaatklep
Zoals gezegd kwam de coronacrisis op het moment dat Leonie juist haar lange eenzame verblijf voor het schrijven van haar CD wilde verruilen voor optredens. Dat valt haar zwaar. “Optreden is een wezenlijk concrete uitlaatklep voor mij”, aldus Leonie, “er is immers niets mooiers voor mij dan met muziek de verbinding maken met mijn publiek. Het is voor mij een hele natuurlijke cyclus; het schrijfproces wordt altijd gevolgd door een periode van optreden, dat je het kunt delen en je kunt uiten. Dat valt nu weg. Ik wil er niet te veel over nadenken hoe lang dit nog gaat duren. Wat mij hoopvol stemt is het feit dat mensen in crisistijd altijd extra creatief worden en ik denk dat we, in de culturele sector, maar ook in vele andere sectoren, met creatieve oplossingen komen en een manier gaan vinden om hier mee om te gaan. Dit zie je nu al gebeuren, vooral online natuurlijk. Hoe het op de langere termijn zal gaan weet ik niet, maar mensen zijn tot zoveel grootsheid in staat, dus er gaan hoe dan ook hele mooie dingen uitkomen. Dat we ons moeten gaan aanpassen is een feit. Er vallen overal hele harde klappen, dat is nauwelijks te bevatten. Maar de passie en gedrevenheid om mooie dingen te maken zal altijd zegevieren. Daar geloof ik in.”
Nederlandstalige teksten
Alhoewel Leonie de eerste weken van de coronacrisis nauwelijks behoefte had aan schrijven, zingen en muziek, komt dat langzaam toch weer op gang. “Alhoewel ik doorgaans geen voorkeur heb voor Nederlands- of Engelstalige teksten, merk ik wel dat er in deze periode veel Nederlandstalige teksten in mij opkomen.”
‘In het oog van de storm’
Een optreden onlangs op de radio in een uitzending in het teken van het verdriet en het ongemak tijdens de coronacrisis moedigde haar aan het schrijven weer op te pakken. “Speciaal voor die gelegenheid schreef ik het nummer ‘In het oog van de storm’. Bedoeld als steuntje in de rug voor de luisteraars maar voor mij uiteindelijk ook een motivatie. Ook volgt een soortgelijk optreden voor Radio 1.”
Over schrijven gesproken. Voorheen schreef Leonie haar songs samen met onder meer producer en schrijver Daniel Gibson. Haar laatste CD ‘Perfect Solitude’ schreef ze helemaal alleen. ’Ik had mij daarvoor volledig muzikaal opgesloten. Dat was een bewuste keuze. Ook de opnames van de piano en zang heb ik thuis alleen gedaan. Producer Reyn Ouwehand wist daarna tijdens zijn eindproductie de juiste snaren te raken hetgeen uiteindelijk heeft geresulteerd in een solo EP waar ik zeer tevreden mee ben’
Ontdekkingstocht
Een solo album met louter zang en piano en zonder band. Een dappere en mooie keuze van een popmuzikant en singer-songwriter die durft te variëren. De vraag waar Leonie zelf naar zou luisteren en gelukkig van wordt is dan ook een logische. “Momenteel niet zo veel. Ik luister normaal gesproken graag naar singer-songwriters. Gisteren draaide ik nog ouderwets een LP van Simon &Garfunkel. Dat maakte mij even gelukkig.” Want als er iets Leonie in deze moeilijke tijden gelukkig maakt is het wel muziek. “Nog steeds en altijd. Vanaf mijn schooltijd. Zeg maar de periode waarin ik (pop)muziek leerde ontdekken.”
De ontdekkingstocht is nog lang niet is beëindigd. Coronacrisis of niet. En met een passende ambitie en droom. “Ik zou graag ook voorbij de grenzen willen optreden. Ik bewaar nog altijd goede herinneringen aan mijn buitenlandse optredens zoals die in Duitsland in het voorprogramma van Venice. In het buitenland optreden heeft iets magisch” We eindigen ons gesprek positiever dan zoals het begon. “Mogelijk ga ik de komende periode juist meer schrijven en uitbrengen. Want muziek is mijn leven. Zonder schoonheid in de kunst zou ik nergens zijn.”
Foto’s (c) Mischa Muijlaert
