Vlees noch vis, kent u die spreuk? Deze spreuk is namelijk ook van toepassing op de eerste twee studio-albums van Karsu. Een Nederlandse zangeres en pianiste met Turkse genenwortelen. Haar goede performances in diverse tv-programma’s en live-optredens konden niet verbloemen dat haar beide voorgaande albums ‘Confession’ uit 2012 en ‘Colors’ uit 2015 nogal verschillend door het luisterend publiek is ontvangen. De oorzaak hiervoor is, dat op beide geluidsdragers de nummers afwisselend in het Engels en in het Turks zijn gezongen. Iets wat enorm met elkaar contrasteert in plaats van complementeert. Een vergelijkbare kwestie waarmee sommeliers zich dagelijks bekommeren welk fijn glas wijn ze bij een gerecht zullen opdienen. Karsu is in deze wereld de chef-kok en sommelier tegelijk.
Karsu dient vanaf begin deze maand een nieuw gerecht op. Het is een album dat haar naam draagt. Wederom van vlees noch vis, maar nu overgoten met een heerlijke warme Hollandaise saus voorzien met Turkse pepertjes. De sfeer is overwegend gemoedelijk, jazzy en met orientaalse muzikale klanken zonder te overdrijven. In het gerecht zijn helaas duidelijk muffe smaken te herkennen in de Engelstalige nummers ‘Are you ready’, ‘Let you go’ en ‘Jazzcat’. Het is opvallend hoe de Engelstalige nummers rustig, uhm beter gezegd, (s)loom zijn. De nummers missen gelaagdheid in structuur en diepgang in teksten.
De zangeres zingt gedurende het hele album over liefde en persoonlijke relaties. Nergens doet ze dit zo goed als in haar Turkstalige nummers. ‘Sana ne’ betekent vrij vertaald ‘bemoei je er niet mee’ en Karsu zingt dan ook alsof ze zichtbaar geirriteerd is. Het nummer is bloedirritant maar blijft positief in je bovenkamer nagalmen. ‘Siyah’ betekent ‘Zwart’ en is daarentegen een met vuur gepassioneerd lied waarbij de zangeres laat zien welke vocale talenten ze in huis heeft.
Haar Turkstalige nummers zijn intenser en voorzien van meer durf. Karsu laat horen een moderne vrouw te zijn en weet zich af te zetten tegen oude tradities zonder dat het belerend wordt. Ze kiest er gelukkig voor het persoonlijk en klein te houden. Een treffend voorbeeld uit het nummer ‘Inadina’ oftewel ‘Express’:
Laten we slapeloos blijven
Hoe de avond ook gaat worden
Hoe lang het ook zal duren – Op een uitdagende manier,
tot de ochtend volgt
Laten we niet toegeven
Op weg naar de vrijheid
Vragend naar verantwoording
Van al die verloren jaren
Laten we lachen – laten we ons overrompelen
Alles achter ons latend
In de hiervoor beschreven nummers hoor je als luisteraar duidelijk dat we het hier te maken hebben met de echte Karsu. Van een dergelijk gerecht zouden we graag meer willen proeven, hier willen we meer van! Weg met die Engelstalige nummers. Het gerecht zal uiteindelijk met een goed glas wijn vergezeld moeten gaan.
