Daar waar gisteren de ParkCity Live -avond eindigde met girlpower (Sharon van Within Temptation) werd dag twee geopend door Loxley Lane, een kwartet bestaande uit drie vrouwen en een drummer. Daarmee zijn ze de enige frontvrouwen die vandaag op mainstage te zien zullen zijn.
Het dorre veld gloeide nog na van de dag ervoor, maar dankzij een enkel wolkje in de lucht is het wat beter uit te houden dan de broeierige hitte van zaterdag. Een zuchtje wind en/of en verfrissend bezoek aan de cool down area deed wonderen. Er werd goed voor de gasten gezorgd. Hoewel de organisatie pretendeert goedkoper te zijn dan het gemiddelde festival (entreeprijs is prima), moet gezegd worden dat de consumptieprijs van 2,80 euro voor minder dan 0,25L drinken dan wel weer wat aan de hoge kant was. Zeker als je dan bedenkt dat een frietje met een karige hoeveelheid pindasaus al 2 munten kost en bijvoorbeeld een broodje hamburger al op 3 munten zat (8,40 euro).
Vroeg in de middag mocht de coverband The Dirty Daddies de eerste echte aanzet geven tot een feestelijke zondag in het Zuiden. Daar waar ze normaal gesproken de headliner zijn, werden ze nu verwacht de meute op te warmen. En dat pakte goed uit. Het publiek staat al snel in een kluwen vooraan. De ruige mash-up show kent alle ingrediënten: een band die vanaf de start vol gas gaat in combinatie met vuur fonteinen, rook en confetti. Een complete party voor jong en oud.
Rapper Lil’ Kleine was helaas wat te laat. Na eigen zeggen moest de kersverse vader nog even de luier verschonen van z’n zoontje. Na elke minuten is het te laat komen al lang vergeten en vergeven en joelde de jeugd mee met de teksten. Het optreden eindigde, ook alweer met rook en confetti, dan wel weer exact om 16.30 uur. Dat dan weer wel.
Tegen het einde van de middag werden, chauvinistisch als de Limburgers zijn, op het scherm naast het podium de laatste winnende verrichtingen van Max Verstappen getoond. Als vlak voor aanvang van Querbeat presentator Bart Storcken kan melden dat Max écht gewonnen heeft, klonk er gejuich over het veld en werd het Limburgs volkslied massaal ingezet.
Om stipt vijf uur verscheen de tropische verrassing uit Duitsland ten tonele; Querbeat. De opening met oranje confetti kon na de euforie van de F1 bijna niet beter. De brasspop band kreeg het hele park aan het swingen. Er ontstonden zelfs plekken waar men aan het pogoën was. Na een ludieke percussiesolo gaf de band een feestelijke acte de présence midden op het veld. Daarna ging het fuif op het podium weer verder. De poging van een bandlid om te crowdsurfen op een opblaasflamingo lukte niet, daar een overenthousiaste toeschouwer zijn plek innam. Hilariteit alom met Querbeat en een absolute festivalkraker voor het hele gezin in de zelfde lijn als La Pegatina.
Voor de “oudere jeugd” was het ParkCity Live wederom gelukt om Supertramp-legende Roger Hodgson te strikken. De nog altijd goedlachse singer-songwriter was nog altijd prima bij stem en de vele hits van Supertramp gingen erin als koek.
Vanaf 20.00 uur was het voor het podium weer het domein van de jeugdigen onder de bezoekers. Daar waar zojuist nog de ouders met hun mobieltjes in de hand stonden mee te zingen, was het nu weer tijd voor de andere generatie. De Jeugd Van Tegenwoordig (zonder Fur) werd met gegil ontvangen. Op het terrein deed de mospit stof opwaaien.
Letterlijk en figuurlijk was Afrojack de knaller van het festival. De uitbundige lichtshow en het vuurwerk schoten alle kanten op. Gevangen tussen een voorste en achterste ledscherm torende de DJ hoog boven het podium uit. Deze keer had vooraan staan (voor het zicht) totaal geen zin. Tot ver achterin gingen de handen in de lucht en de voeten van de grond. In het midden voor het podium ging het er ruig aan toe. Aan de zijkant stond een jongetje aan de hand van papa mee te dansen. Een ander zat op de nek van z’n vader en keek z’n ogen uit. Her en der werd nog het laatste biertje gepakt en getoost op een prachtige editie. Op 4 en 5 juli viert Heerlen het 10-jarig bestaan. Op naar het jubileumjaar. Tot dan!
Foto’s (c) Marcel Hakvoort / Maxazine
