Terwijl de meeste mensen net terugkomen van hun dagje op het strand stroomde zondagavond langzaamaan de Ziggo Dome vol met fans van Mark Knopfler. De zaal was al snel na de aankondiging vorig jaar uitverkocht. De man die de Dire Straits groot heeft gemaakt staat voor de 24ste keer solo in Nederland. Tel je daar de Dire Straits bij op dan is het de 59ste keer.
Van 1978 t/m 2019 is Mark Knopfler dus al 41 jaar live in Nederland. En dat was te zien aan het gemengde publiek, van oud tot jong, iedereen kwam met hetzelfde doel. Nog 1 keer Mark Knopfler live zien spelen.
Als het aan Knopfler ligt is het misschien wel zijn laatste concert geweest, hij denkt eraan om met pensioen te gaan, maar zoals hij zelf die avond vertelde: “misschien ga ik wel door tot ik omval, als een klein boompje.”
Er was die avond geen voorprogramma. Een aankondiging van de manager in een pak gemaakt van de “Union Flag” en het concert was begonnen. Opener ‘Why aye Man’ was het perfecte nummer om de zaal warm te krijgen voor een avond vol hits. En niet alleen zijn solohits kwamen voorbij, ook de meeste bekende Dire Straits hits passeerden de avond. Met als grote verrassing van de avond het nummer ‘Once Upon A Time In The West’, een nummer wat sinds 1983 niet meer live is gespeeld door Knopfler zelf.
Een aantal nummers is zelfs in een nieuw jasje gestoken, dit omdat Knopfler dit keer met een blazerssectie op het podium staat. Zo is het nummer ‘Postcards voor Paraguay’ omgetoverd in een heerlijk salsanummer. Een verfrissende kijk op het toch al goede nummer.
Na het nummer ‘On Every Street’ rende een aantal fans naar voren om daar de rest van de avond te blijven staan en de band van dichtbij aan te moedigen. Na het nummer ‘Speedway at Nazareth’ ging de band van het podium om terug te komen met, ik denk wel, de bekendste hit van de Dire Straits. Na een fantastisch samenspel tussen de drummer en de percussionist was het de beurt aan Knopfler om ‘Money for Nothing’ uit zijn Gibson te persen. Iets langzamer dan in de jaren ’80 maar niet minder strak. Na het ingetogen nummer ‘Brothers in Arms’ was het tijd voor de band om de uitverkochte Ziggo Dome naar huis te sturen met het nummer ‘Going Home’, wat mede door de trompet en saxofoon een fantastische versie bleek.
Met een zeer groot tempo stroomde de zaal leeg met maar 1 gedachte: “Was dit nu echt de laatste keer dat Mark Knopfler in Nederland was?”
