Wat Kanye West kan, dat moeten wij ook kunnen, moeten Beyoncé & Jay–Z gedacht hebben. En zeg geen nee, want dan krijg je er maar liefst twee!. Want net als hun beste vriend bracht het celebrity koppel ineens een album uit onder hun eigen achternaam The Carters. Zonder ook maar enige promo of aankondiging vooraf brachten zij via Jay-Z’s eigen label Roc Nation het album ‘Everything is Love’ uit.
Woensdag 19 juni stonden zij nog in een bomvolle uitverkochte Amsterdam Arena een spetterende show te geven, hoewel het muzikaal gezien meer van Beyoncé dan van Jay–Z af moet komen. In 2016 gaf de zangeres zelf nog een spraakmakend optreden tijdens de Superbowl en bracht in datzelfde jaar haar net zo spraakmakende album ‘Lemonade’ uit die verkooprecords brak. Kwam goed uit voor het stel, aangezien Jay-Z ’s bedrijf annex label door verlies flink in de rode cijfers zat. Het daarom des te interessanter dat ze nu samen een album hebben opgenomen. Ook omdat het relationeel gezien een tijd lang niet lekker ging tussen de twee (Op ‘Lemonade’ zingt Beyoncé dat Jay–Z haar regelmatig ontrouw zou zijn geweest.)
Maar is alles nu weer ook echte liefde tussen de twee? Of lijkt dat maar zo voor het geld en de roem? Want het merendeel van de fans zal dit album zeker alleen maar beluisteren vanwege Beyoncé, en die hele Jay-Z kan hen eigenlijk gestolen worden. Verrassend is wel de als reggae klinkende openingstrack ‘Summer’, duidelijk bedoeld om de zomerhit van 2018 te worden. Beyoncé’s zang onder een reggaesound, dat kennen we nog niet van haar.
Op tracks als ‘Apeshit’, ‘Nice’, ‘Friends’ en ‘Heard About Us’ komt weer de typische Hiphop/ R&B/Pop sound zoals we die kennen van Beyoncé-albums als ‘Dangerously in Love’ en ‘I Am…Sasha Fierce’. En dat dit album een familieaangelegenheid is blijkt uit de gesproken outro door dochter Blue Ivy Carter op de track ‘Boss’. Alleen de tracks als ‘713’, ‘Black Effect’ en albumafsluiter ‘LoveHappy’ lijken meer een Jay-Z Hiphoptrack dan de overige op dit album. Tevens rapt en zingt het stel op ‘713’ over hoe gewoon ze zijn gebleven ondanks hun geld en roem (‘We Still Got Love For The Streets’.) En komt er op de track ‘Black Effect’ hun relatie ter sprake met een sample van een vrouwenstem over ware liefde, de perfecte match en de ideale relatie.
Op ‘LoveHappy’ geeft het stel de boodschap af dat ze voor elkaar gemaakt zijn, ondanks alle ups en downs die ze samen hebben meegemaakt. (‘We Came, We Saw, And We Conquered it All.’ ‘We’re LoveHappy.’) Ook waagt Beyoncé zich hier en daar aan een mopje rap op ‘LoveHappy’. Beyoncé draagt duidelijk dit album, want Jay-Z ’s bijdragen zijn minimaal. En maar goed ook, want zijn raps klinken op dit album te rechtlijnig en weinig inspirerend. Toch chapeau voor hun beiden want, waar Kanye West het experimentele in sound achterwege liet, gaan Beyoncé en Jay-Z dit wél aan. De sound op dit album is een afwisselende mix van Pop, Hiphop, Reggae, en zelfs een beetje Drum & Bass.
Wat de teksten betreft vraag ik me steeds af wat Beyoncé en Jay-Z willen zeggen met dit album. Het geijkte “we houden van mekaar ondanks alles” wordt wel gezegd, maar gelukkig ook weer niet te veel. Maar maatschappelijke thema’s, die vooral Beyoncé aansneed op Lemonade in tracks als ‘Freedom’ en ‘Formation’, en natuurlijk tijdens haar optreden op de Superbowl in een Malcolm X gestoken pakje, laat het stel op ‘Everything is Love’ achterwege.
Al met al is ‘Everything is Love’ een prima album, alhoewel ikzelf hoop dat Beyonce voor haar eigen album de volgende keer weer in haar eentje komt, en manlief lekker thuislaat. (7,5/10) (Roc Nation)
