‘Branded by the blues’ is het debuutalbum van More than blues. Maar deze vier muzikanten zijn allesbehalve nieuwkomers in de muziekwereld. Alle bandleden zijn al jaren actief binnen de muziek. ‘Branded by the blues’ bevat hoofdzakelijk covers, maar dan wel in de More than blues stijl.
Door de manier waarop de snaren de eerste paar seconden van ‘Can’t Get Next To You’ bespeeld worden, zou je een wat ruiger blues/rocknummer verwachten. Maar de track gaat de laidback kant op, waarbij de Hammond van Anita Duijf mooi op de achtergrond klinkt. Frontman/gitarist Lain Barbier heeft een ruw randje op zijn stem. De achtergrondzang is vrij voorspelbaar. De manier waarop dit toegepast is, past in de laidback flow. Goed gezongen, maar het snoept soms te veel aandacht weg van de leadzang. Lain laat heerlijk gitaarspel horen, dit wordt prima aangevuld door de ritmesectie met Nico Groen op drums en Mauricio Guerra Lopez op bas. Ondanks de muzikale kwaliteiten ben ik nog niet volledig overtuigd.
‘Jump Mama’ is zeker niet slecht, maar nog steeds weet ‘More than blues’ me niet geheel te overtuigen. Dit komt deels doordat de achtergrondzang te veel van hetzelfde is. ‘You’ve Mistreated Me’ is een eigen nummer. Je hoort het verdriet in de stem van Lain. Dit wordt versterkt door de rustige muziek. Het gevoel van machteloosheid/verslagenheid komt hierdoor nog beter tot uiting. Liam zingt nu met zo’n overtuiging dat je zijn pijn bijna voelt. Wat een gaaf nummer is dit!
Hierna valt ‘Got My Mojo Working’, door de voorspelbare achtergrondzang, een beetje tegen. Maar van ‘I Put A Spell On You’ maakt More than blues een aangename, lange versie. Zowel voor als tijdens het luisteren had ik niet naar de tracklist gekeken. Daarom ben ik bij het horen van de eerste tonen van ‘Money’ nogal verbaasd. Het is een gedurfde keuze om één van de favoriete nummers van veel Pink Floyd-fans te coveren. Met een open mind luister ik naar deze geheel eigen versie. Ik moet toegeven, niet slecht, helemaal niet slecht. Het einde valt wel een klein beetje tegen. Verder ben ik positief verrast door deze cover.
De totale speelduur van dit album is iets meer dan een half uurtje. Zoals eerder aangegeven is de kwaliteit van de achtergrondzang goed. De kwantiteit is voor mij te hoog, waardoor de leadzang en de muziek niet altijd genoeg aandacht krijgen. Jammer, want dit viertal speelt wel degelijk goed. Dat komt nu voornamelijk tot uiting tijdens de gave instrumentale stukken. (7,5/10) (Blues Company)
