Jasmine van den Bogaerde, ofwel Birdy, trok vrijdag 7 oktober 2016 naar Tilburg voor een clubshow in Poppodium 013. Waar de Engelse vorig jaar nog twee keer Paradiso uitverkocht moest ze het in Tilburg hebben van een halve zaal, de Mainstage van 013 was namelijk niet eens tot de helft gevuld. Toch wist zij haar fans te bedienen met een ingetogen, doch krachtige clubshow.
Birdy bestormt al sinds 2011 met regelmaat de internationale hitlijsten. Haar succes begon met haar cover van Bon Ivers ‘Skinny Love’. Ze bracht deze plaat uit nadat zij in 2008 de talentenshow ‘Open Mic UK’ won. Birdy ging naar huis met de hoofdprijs in de categorie tot en met 18 jaar. Niet veel later kwam ze in aanmerking voor een platencontract bij Good Soldier Songs waarna ze een lange periode in de muzikale picture stond. Zo ook in Nederland; Ze won een gouden plaat voor haar debuutalbum ‘Birdy’, het eerste van drie albums die zij inmiddels heeft uitgebracht. Vorig jaar verkocht Birdy zoals gezegd twee keer het Amsterdamse Paradiso uit. Dit jaar trekt zij opnieuw door Nederland met een tweetal clubshows, in Utrecht en in Tilburg.
Er heerst een lichtelijke spanning voor aanvang van het concert in Tilburg. Twee fans bespreken samen het vorige concert en proberen aan een andere concertganger uit te leggen dat Birdy niet een doorsnee concert is. Of de ietwat lompe Brabander het helemaal begrijpt laten we maar even in het midden, de jongeman scheen zijn plezier ook te halen uit de vers getapte. Zijn vriendin die met hem in de zaal staat schijnt het echter wel te begrijpen. Als Birdy ietwat schuw naar haar piano schuifelt bij het begin van het concert lijkt zij zichtbaar te genieten van de zang en pianoklanken van de Engelse superster.
Hoewel superster wellicht nogal een grote term is, kunnen we Birdy met onze ogen dicht wel rekenen tot die kleine groep artiesten waarbij het avondvullend goed vertoeven is. Zodra we onze ogen openen, worden we echter geconfronteerd met de harde realiteit; Birdy heeft wel de supersterklanken maar niet de uitstraling. De 20-jarige jongedame schuilt bijna de hele avond achter haar piano, waarbij ze nogal schuw de avond doorkomt. Er is weinig interactie met de zaal en weinig levendigheid te bespeuren. Iets wat ook zijn weerslag heeft op het publiek. Op de die hard fans na is er weinig levendigheid onder het publiek. Men geniet zichtbaar, maakt een babbeltje met elkaar en zeer zelden wordt er eens geklapt en gezwaaid.
Nu is dat niet heel gek, Birdy haar repertoire bestaat ook vooral uit rustige en ingetogen liedjes. Dat is waar ook haar kracht ligt, we kunnen geen doekjes winden om haar ongelofelijke stemgeluid dat juist volledig tot zijn recht komt als ze achter de piano zit. Een goed voorbeeld is hiervan is het nummer ‘People Help The People’ waarbij het kippenvel op je armen schiet en er spontaan een traan in je ooghoek ontstaat. Daarmee staan de nummers, zoals bijvoorbeeld ook ‘Young Blood’, ook niet echt in contrast met haar rustige nummers. Birdy zelf verdwijnt soms zelf op de achtergrond als zij speelt met haar band en strijkers.
Maar, geheel onverwachts, gaat aan het einde van de avond het roer om als zij het nummer ‘Keeping Your Head Up’ ten gehore brengt. Zowel Birdy als het publiek komt daarbij met de voeten van de vloer. Daarmee bewijst Birdy dat diep in haar onzekere zelf toch misschien wel die superster zit, maar eigenlijk is zelfs dat onzin. Want ook zonder wilde performances verzorgt Birdy een fantastische avond voor haar publiek. Juist, op haar eigen manier. En stiekem is dat eigenlijk best wel héél goed.
Foto’s (c) Bas Oeijen
