Wie het heeft over de top van de Nederlandse funkscene, komt al snel uit bij Tristan en Seven Eleven. Twee bands die al aardig wat jaartjes meedraaien en in de scene bekend staan als degelijk, goed voor een zekere avond. Als die twee dan samen optreden in De Pul in Uden, is het vrijwel onmogelijk dat te negeren.
De avond in Uden werd geopend door de uitgebreide versie van Tristan. Waar de acid Jazz / funkband rond frontvrouw Evelyn Kallansee normaal slechts met hun vijven op het podium staan, werd in De Pul speciaal uitgepakt met een 12-koppige band, en een 13e in de vorm van gastzanger Kasper, die solo en in duet met Evelyn tot zo’n hoogte kwam dat hij met gemak het nieuwe lid van Tristan genoemd mag worden. De uitgebreide versie was niet voor niets, want ondanks dat het balkon in het Brabantse was afgesloten, was het daar een drukte van jewelste, door de vele camera’s die het concert van begin tot eind registreerden voor een dvd-opname. Het was dan ook daarom dat de avond veelal in het Engels aan elkaar werd gepraat door Evelyn die net als het publiek wel van een geintje hield. Haar uitleg waarom ze in het Engels af- en aankondigde was dan wel in het Nederlands, haar vraag of iedereen Engels verstond werd met zo weinig respons beantwoord dat de goedlachse zangeres ad rem reageerde met een “Of kunnen jullie het Nederlands juist niet verstaan?”
Het optreden van Tristan was voor velen in de zaal een eerste kennismaking met de band, die na nog enkele concerten in eigen land in november de koffers zal pakken voor een tournee in Engeland. Daar zijn zij – niet voor het eerst – persoonlijk uitgenodigd om Incognito te vergezellen op tournee. Dat, tezamen met het feit dat niemand minder dan Toto’s Steve Lukather een groot fan is van de band, geeft aan dat Nederland met Tristan eindelijk een band heeft van wereldformaat. Dat was het Udense publiek na anderhalf uur ook wel duidelijk.
Seven Eleven
Voor een band die gedeeltelijk bestaat uit leden uit Uden, was het niet verwonderlijk dat een groot deel van het publiek uit vrienden en bekenden bestond. De geweldenaren van Seven Eleven waren even iets anders dan het zwoele geluid van Tristan en vanaf het allereerste begin was het dan ook duidelijk dat de funkateers uit Amsterdam en Uden er geen gras over lieten groeien. In de inmiddels ruim 28 jaar dat de band reeds bestaat heeft Seven Eleven geen seconde rust genomen wat betreft zijn stijl. Met frontman Are MC en frontvrouw Jewl ging het direct los. Zelfs toen na intro ‘7-1-1’ (afkomstig van het laatste album ‘Back to the source’) de invallende toetsenist Tom Hermens nog niet bleek te zijn aangesloten, nam de band geen gas terug en pakte het moment om onder het inpluggen een jam op te zetten, waarbij Are MC zijn skills al even goed kon tonen.
Ondanks dat men in Nederland bij het woord funk al snel aan Gotcha! denkt, is er eigenlijk maar één echte funkband in ons land. Gotcha! wordt dan wel onder de funk geschaard, de gogo die de Haarlemmers maken is toch van een heel andere stroming dan de old school funk van Seven Eleven. De band, op de achtergrond van een flinke groove voorzien door Captain Hurk op de drums (natuurlijk zoals vrijwel altijd in zijn oude vertrouwde Star Trek outfit) en bassist Dodge, zoals gebruikelijk op zijn custom built StarBass. De ritmesectie die wellicht de drijvende kracht is achter de funkband.
De rauwe funk van Seven Eleven was een groot verschil met de acid / funk van Tristan, maar samen op het podium was wellicht het begin van een nieuw festival op de Nederlandse podia. Waar jazz, blues en rock zijn fans al kan bedienen met verschillende eigen festivals, is funk nog net een onderbelicht kindje in de muziekscene. Wellicht dat de funky vrijdagavond in Uden een voorproefje mag zijn van wellicht een jaarlijks Udens funkfestival. Wij zijn voor!