Wekelijks komen er bij Maxazine vele tientallen albums binnen. Het is echter onmogelijk ze allemaal te behandelen, vandaar dat we een aantal albums uit de lijst hebben genomen en hieronder kort bespreken.

Moke’s – Moke’s

unnamed (8)Mix twee metalheads met een hiphopdrummer en een soulzanger die ook van stoner & psych rock houden. Het Franse Moke’s is op die manier sinds 2011 bezig en heeft nu haar eerste EP uit, eenvoudig ‘Moke’s’ getiteld. Vijf nummers in de stijl van Led Zeppelin, hoewel die vergelijking meer een belediging is voor Led Zeppeling dan het een complliment is voor Moke’s. ‘Moke’s’ gaat gaandeweg de EP vordert kwalitatief wel iets ophoog, maar voordat je bij de stukken bent aangekomen die acceptabel zijn (‘Don’t’ en ‘Darkness’) heeft vrijwel iedereen het album al afgezet. Het album bewijst des te meer dat een crowdfundingsactie voor een album vaak betekent dat de band terecht geen platenmaatschappij achter zich heeft gekregen. ‘Moke’s’ is een leuke band voor in het kraakpandencircuit, maar verder houdt het dan ook wel op. (3/10) (Eigen productie) (Door: Norman van den Wildenberg)

A Traveller’s Tale – J.J.

ATravellersTale JJ_cJean Jacques, kortweg ‘J.J.’ is het tweede album van A Traveller’s Tale en is een muzikale vertolking van de zoektocht naar geluk van de hoofdpersoon. A Traveller’s Tale is Eric van der Westen (contrabas, basgitaar) en Aron Raams (gitaren), aangevuld met Angelo Verploegen (trompet, flügelhorn). Op twee nummers is een gastrol weggelegd voor zangeres Kim Hoorweg. In elf prachtige nummers wordt de reis gevolgd van Jean Jacques Albanel van het platteland van Amerika door het Europa van kort na de oorlog en weer terug naar Amerika. Een reis met hoop, hobbels en teleurstellingen. Dit wordt door de drie heren prachtig vertolkt. Het is jazz met invloeden uit de folk en blues. Met je ogen dicht voert de muziek je mee met J.J. Schitterend. (8,5/10) (EWM Music) (Door: Eric Campfens)

The Blues Rebels – Voodoo Land

BluesRebels-VoodooLand_c-360x360In Israël is in de laatste jaren een bloeiende bluesgemeenschap ontstaan. Een van de bands die het op dit gebied goed doet en ook internationaal hoog wordt gewaardeerd is The Blues Rebels. Onlangs is hun tweede cd ‘Voodoo Land’ verschenen met dertien door Hammer en Watts zelfgeschreven nummers. Net als bij hun eersteling is ook ‘Voodoo Land’ een prima cd geworden. De band brengt een mix van Chicagoblues, rock, soul en jazz. Het samenspel is goed, de teksten helder en muzikaal is het gebodene gevarieerd en zit het ook prima in elkaar. Een prima album, dat er naar mijn voor kan zorgen dat The Blues Rebels nog wat meer stappen naar internationale bekendheid kunnen doen. (7,5/10) (Eigen productie) (Door: Eric Campfens)

Deel: