Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    dinsdag, september 16
    Trending
    • Win kaarten voor Leah Rye in Nieuwe Nor
    • The Kooks naar AFAS Live
    • Florent Pagny – Grandeur Nature
    • Focus viert Hoogmis in Cacaofabriek
    • Parels van de Popmuziek: Het verhaal achter M – ‘Pop Muzik’
    • Gerard Cox overleden
    • Album recensie overzicht: Ice Cube, Baxter Dury en meer
    • Popsterren maken gebruik van lifestyle branding
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»DeWolff – Roux-Ga-Roux
    DeWolff
    CD Recensie

    DeWolff – Roux-Ga-Roux

    By Joost Wijdeven6 februari 2016

    Laat ik gelijk met de deur in huis vallen. ‘Roux-Ga-Roux’ is een geweldige plaat! Met ‘Grand Southern Electric’ uit 2014 maakte DeWolff al een megastap in haar composities. Op ‘Live & Outta Sight’ werd tomeloze energie en muzikaliteit van DeWolff eindelijk op plaat gevangen. Met ‘Roux-Ga-Roux’ zet DeWolff weer een nieuwe stap in haar ontwikkeling.

    DeWolff heeft ‘Roux-Ga-Roux’ in eigen beheer opgenomen. De band blijkt prima in staat om de energie, het speelplezier en de muzikaliteit van haar liveshows op een studioalbum te vangen. Vanaf de rauwe southern groove van het intro ‘Roux-Ga-Roux’ tot de psychedelische drumsolo in het afsluitende ‘Toux-Da-Loux’ spat het speelplezier van de plaat.

    De huidige single ‘Sugar Moon’ is een aanstekelijk nummer dat door de psychedelische blues en de verhalende vocalen een magisch voodoo gevoel over zich heeft. In ‘Baby’s Got a Temper’ grijpt Robin Piso resoluut de macht. Het hammond orgel heeft afwisselend grommend en gierend de hoofdrol in de psychedelische groove.

    In het hart van ‘Roux-Ga-Roux’ vinden we het absolute hoogtepunt van de plaat. ‘What’s the Measure of a Man’ is weer zo’n episch nummer waar DeWolff patent op lijkt te hebben. What’s the Measure of a Man duurt bijna 8 minuten we worden van een intense groove naar een lange psychedelische jam gesleept. Er gebeurt van alles in dit nummer, op een gegeven moment horen we zelfs blazers! Maar ‘What’s a Measure of a Man’ is geen seconde te lang, alles valt op z’n plek. Dit kon weleens een van de hoogtepunten van de liveshows van DeWolff worden.

    Het rockende ‘Easy Money’ heeft dezelfde energie die DeWolff op het podium uitstraalt. Met rauwe gitaarriffs en een gierend hammond orgel lijkt dit een simpel rocknummer, maar DeWolff gaat nooit in één rechte lijn naar de finish…

    Het intro van ‘Tired of Loving You’ doet denken aan new age met tingelende toetsen en zachte percussieklanken. Langzaam bouwen Luca’s drums en de bastonen uit het machtige hammond orgel op richting een laid back groove. Waarna Pablo’s gitaar de hoofdrol opeist in een schitterende minutenlange solo waarin niet eens zoveel noten gespeeld worden, maar wat zijn ze raak! Het is bijna compleet instrumentaal, maar wat is ‘Tired of Loving You’ lekker.

    In ‘Love Dimension’ wordt het gas weer eens ver opengedraaid in een southern rocker. Het nummer heeft een onweerstaanbare soul groove met een vette hammond solo en die heerlijke gospelkoortjes die ‘Love Dimension’ op een gegeven moment bijna als een kerkdienst uit het diepe zuiden van de VS laten klinken.

    In het afsluitende ‘Toux- Da-Loux’ (leuke woordspeling) mag Luka nog een keer helemaal losgaan in een ouderwetse drumsolo.

    DeWolff heeft met ‘Roux-Ga-Roux’ zichzelf weer overtroffen. De plaat weet het gevoel van de weergaloze liveshows van DeWolff te vangen. De band is voor de gelegenheid uitgebreid is met een bassist, percussie en een heus achtergrondkoor. Toch klinkt ‘Roux-Ga-Roux’ compact en krachtig. De nummers van ‘Roux-Ga-Roux’ staan vol referenties naar de helden uit de jaren 70, de Allman Brothers, Rolling Stones, the Doors en Jimi Hendrix, maar de mannen van DeWolff weten er een eigenzinnige mix van te smeden die vooral als DeWolff klinkt. Dat belooft veel moois voor de komende tour en het festivalseizoen. (8,5/10) (Electrosaurus Records/Suburban)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleConcerttip: New Cool Collective feat Mark Reilley (Matt Bianco)
    Next Article Get Well Soon zingt voor het eerst over liefde

    Related Posts

    Florent Pagny – Grandeur Nature

    Album recensie overzicht: Ice Cube, Baxter Dury en meer

    Album recensie overzicht: David Byrne, the Hives en meer


    RSS Muzikantenbank
    • Big Band zoekt trompettisten.
    • Zangeres zoekt band 🎤
    • Gitarist voor 80's band
    • Saxefonist
    • Muzikanten gezocht voor Pop / Rock bandje omgeving Zutphen
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.