Op zaterdag 7 februari had ik een telefonisch interview met Dennis Wechgelaar, drummer van My Blue Van. Ik spreek Dennis tussen twee instore optredens. De band is druk bezig met promotie activiteiten ter ere van hun nieuwe album dat ze op 20 februari in Ekko in Utrecht gaan presenteren. Het wordt een prettig gesprek over het leven in een band, muziek en wensen voor de toekomst.
Maxazine: Bedankt dat je even tijd vrij kunt maken voor een interview. Hoe ging de in-store show vandaag?
Dennis: Dat ging heel lekker, goed om te merken dat de nieuwe nummers akoestisch prima te spelen zijn, dat was met de nummers van ons eerste album wel een beetje anders.
Maxazine: Ik moet bekennen dat ik voor ik ‘Hush’, in handen kreeg om er een recensie over te schrijven, jullie eigenlijk niet kende. Ik wil daarom beginnen met wat vragen over My Blue Van. Wie zijn jullie en waar komen jullie vandaan?
Dennis: My Blue Van is in 2009 in Utrecht ontstaan, eigenlijk als een samenloop van omstandigheden. Freek, de bassist en ik werkten al samen in wat projecten en we kenden Bas, de huidige zanger ook al. Op een gegeven moment besloten Bas en ik de krachten te gaan bundelen. Later sloot Freek bij ons aan en was My Blue Van een feit. We kunnen op dit moment niet van de band leven, ik ben de enige die werkzaam is in de muziek business. De andere twee leden zijn werkzaam in de psychiatrie, wat echt iets heel anders is.
Maxazine: Wat zijn de hoogtepunten van My Blue Van tot nu toe?
Dennis: Het eerste optreden op een huisfeest in Eindhoven dat totaal uit de hand liep was gelijk een hoogtepunt. Daarna hebben we heel veel gave optredens gedaan. Het opnemen van de twee platen van de band was gaaf. De finale van de Grote Prijs van Nederland in de Melkweg was ook echt een hoogtepunt.
Maxazine: Daar was ik ook wel benieuwd naar, ik weet dat jullie niet gewonnen hebben, maar hoe was de uitslag dan?
Dennis: De Grote Prijs van Nederland kent na de winnaar in een categorie geen ranglijst. Wij waren zelf heel tevreden over ons optreden, dan weet je dat je er alles aan gedaan hebt. Het bereiken van de finale was sowieso ons doel met de deelname aan de Grote Prijs, de finale betekent extra publiciteit in aanloop naar de presentatie van ons nieuwe album. Winnen levert natuurlijk nog extra publiciteit op, naast het geld, de optredens en DWDD. Maar het was vooral een leuke ervaring.
Maxazine: Over naar het nieuwe album ‘Hush’ dat binnenkort uitkomt: Zijn er nog spannende verhalen verbonden aan het opnemen van dat album?
Dennis: Niet echt spannende verhalen nee, we zijn wel met een veel duidelijker plan de studio ingegaan dan bij de opnames van ons eerste album ‘As Colours Change’. Toen hebben we echt de nummers die we al een hele tijd live speelden op plaat vastgelegd. We zijn voor de opname van het nieuwe album wel weer naar dezelfde studio gegaan omdat we daar hele goede ervaring mee hadden. Tijdens het opname proces van ‘Hush’ hebben we wel meer oog gehad voor het grote geheel. Dat komt ook omdat we inmiddels een goede groep mensen om ons heen verzameld hebben die zich bezig houden met boekingen, publiciteit en, zoals laatst nog met Suburban, een label voor distributie van het album.
We zijn niet met een vastomlijnd thema de studio ingegaan waarin alle nummers moesten vallen. Sterker nog, de meeste nummers zijn pas in de laatste maanden vaste vorm aan gaan nemen. Zelfs tijdens de pre-productie hebben we nog nieuwe liedjes geschreven. De creatieve stroom bleek moeilijk te stuiten. We hadden op een gegeven moment zoveel goede nummers dat we een selectie hebben moeten maken en dat een nummer als ‘Words of my Uncle’ dat vorig jaar nog als single is gepresenteerd af is gevallen.
We hebben de nummers bewust zonder metronoom opgenomen en gewoon met ons drieën zo steady mogelijk gespeeld waardoor de plaat lekker organisch klinkt. Daarna hebben we om de plaat een extra luister ervaring te bieden nog wat extra toegevoegd in de vorm van onder meer zingende zagen en shakers.
Maxazine: Ik vond de album art prachtig
Dennis: Dank je, wij zijn er ook heel erg blij mee. We zochten naar een manier om het gevoel van het album in een beeld vast te leggen. En dan weet onze designer Niels met zo’n desolate omgeving en een streng apparaat zo’n krachtig beeld neer te zetten.
Maxazine: Ik zie die caleidoscoop met verschillende kleuren als verschillende manieren om naar de werkelijkheid te kijken.
Dennis: Precies, we willen dat de liedjes een bepaalde sfeer en gevoel hebben, maar we gaan niet graag in op vragen over de betekenis van bepaalde nummers, dat moet iedereen maar voor zichzelf uitmaken. De albumtitel heeft dan ook een dubbele lading, je kunt mensen niet dwingen om stil te zijn en naar je muziek te luisteren. Maar je kunt mensen wel uitdagen om te luisteren en dan pas een oordeel te vellen. De teksten van Bas zijn vooral gebaseerd op wat hij meemaakt en volgens mij zo poëtisch dat de luisteraar er zelf zijn betekenis aan kan geven.
We hebben geen vastomlijnd patroon van liedjes schrijven, maar vaak komt Bas als gitarist met een voorstel voor een melodie of een couplet en daar bouwen we dan als band op voort. Welke kant het opgaat is ook heel afhankelijk van de muziek waar we op dat moment naar luisteren.
Maxazine: Dat is een mooi bruggetje naar mijn volgende vraag. Waar luisteren jullie zelf naar en hoe beïnvloedt dat jullie muziek?
Dennis: Dat is heel breed, we hebben een heel brede smaak die laveert tussen blues, soul, hiphop en wereldmuziek, zolang muziek maar met passie is gemaakt. Als we een periode veel naar soul hebben geluisterd zul je dat terughoren, hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld wereldmuziek. Door deze gevarieerde inspiratiebronnen volgen onze nummers niet de geijkte patronen van de bluesrock.
Maxazine: Het valt mij op dat er in jullie nummers zoveel ruimte zit, het geluid is veel opener dan bij de gemiddelde blue rock band.
Dennis: Dat zijn wij dan ook niet, wij zijn niet bezig met het hokje waarbinnen we passen. Daarvoor halen we onze inspiratie ook uit veel verschillende richtingen, zo houden we allemaal wel erg veel van blues, maar we worden ook beïnvloed door soul, wereldmuziek en hiphop. Ik heb zelf wel eens de term indie-blues genoemd om onze muziek te typeren. Onze muziek heeft wel een combinatie van het fender gitaar geluid en het melancholische dat veel indie-bandjes hebben.
Maxazine: Hebben jullie van de beperking van een trio niet ook de kracht gemaakt?
Dennis: Ik vind het geen beperking om maar met ons drieën te zijn, je hoeft met veel minder meningen rekening te houden. En wij voelen elkaar met ons drieën prima aan, waardoor er muzikaal een sterke wisselwerking is.
Maxazine: Wat is de kracht van My Blue Van?
Dennis: De passie en het speelplezier waarmee wij op het podium staan. Daarnaast hebben we natuurlijk een geweldige zanger met een karakteristiek stemgeluid. Bovenal zijn we een een live band.
Maxazine: Wat zijn de ambities van de band?
Dennis: Wij willen graag zoveel mogelijk spelen, veel mensen bereiken met onze optredens en platen. We streven naar mooie festivals en de grotere podia in Nederland. Paradiso zou geweldig zijn. Daarnaast willen we graag naar De Wereld Draait Door, niet om de uitdaging van het spelen, je mag maar 1 minuutje, maar je bereikt er ontzettend veel mensen mee.
Maxazine: Als jullie mochten kiezen om met iemand samen te werken, dood of levend, bereikbaar of niet, wie zou dat dan zijn?
Dennis: Da’s een hele lastige, die zou ik eigenlijk in de groep moeten gooien. Maar ik denk dat wij allemaal graag met Daniël Norgren, een Zweedse singer-songwriter, samen willen werken, we zijn alle drie groot fan van Daniël Norgren. We hopen een keer als achtergrondband voor hem te mogen spelen, of in zijn voorprogramma. Daar moeten we maar eens contact voor gaan leggen. We hebben het ook wel eens gehad over een duet van Bas met een andere zanger of zangeres, dat is alleen nooit echt concreet geworden. We zoeken ook graag samenwerking met producers die wij heel gaaf vinden. Iets voor de volgende plaat wellicht.
Maxazine: Zijn de nummers van het eerste album tijdens het live spelen nog erg veranderd?
Dennis: Nee, die zijn heel steady. Wij zijn ook een echte live band en de liedjes ontstaan en groeien ook tijdens het live spelen. Als deze nummers dan opgenomen worden zjin ze al behoorlijk uitgewerkt. Natuurlijk leg je soms tijdens concerten andere accenten, maar onze nummers klinken live bijna hetzelfde als op de plaat, alleen is de energie tijdens een optreden vaak sterker dan op het album.
Maxazine: Waar kunnen we jullie binnenkort live zien?
Dennis: Tijdens de albumpresentatie in Ekko op 20 februari natuurlijk, tijdens het weekend daarna spelen we nog een aantal in-store optredens in Amersfoort, Amsterdam en Leiden. Dan is ook ons nieuwe album verkrijgbaar. Voor het festivalseizoen zijn we met een aantal leuke festivals bezig, maar dat is nog niet definitief. We zijn wel van plan om heel veel te gaan spelen dit jaar.
Maxazine: Ook in het buitenland?
Dennis: We zijn nu bezig om te kijken hoe we het moeten regelen om een tour in Duitsland voor elkaar te boksen. Dat lijkt ons erg gaaf.
Maxazine: Ben ik nog iets vergeten te vragen of wil je zelf nog iets kwijt?
Dennis: Ik zou zeggen: koop ons album en kom ons live zien. Hou daarvoor onze website in de gaten.
Maxazine: Dank je wel Dennis voor je tijd en ik hoop jullie binnenkort live te zien spelen en jullie dan ook even de hand te kunnen schudden en in het echt te spreken.
