Sinds zijn debuutalbum ‘Trouble’ dat 10 jaar geleden verscheen bracht Ray LaMontagne 4 albums achter elkaar uit die allemaal stuk voor stuk geslaagd waren. Die albums verschenen in vier korte periodes achter elkaar. Waarbij er slecht 2 jaar tussen ieder album zat. Nu duurde het 4 jaar voordat zijn laatste album ‘God Willin’ And The Greek Don’t Rise’ een opvolger kreeg. Schijnbaar om een nieuw geluid te ontdekken voor zichzelf. Want voor zijn nieuwe album ‘Supernova’ nam hij Dan Auerbach van The Black Keys als producer in de arm. En dat is duidelijk terug te horen.
Wie de vorige albums van Ray LaMontagne kent is gewend aan de folkrock stijl waarin hij zo goed mee uit de weg kon. Voor die mensen zal ‘Supernova’ even wennen zijn vanaf de eerste track ‘Lavender’. Ray LaMontagne waagt zich meer aan psychedelisch getinte rock. Het levert wel een aantal aanstekelijke singlekandidaten op zoals ‘Julia’ en ‘Pick Up A Gun’. En we horen een bijna tropisch geluid terug in een niemendalletje als ‘Airwaves’.
De folkrock is niet helemaal verdwenen. Zo doet ‘Ojai’ nog het meeste doet aan het vertrouwde geluid van LaMontagne. En in de laatste track ‘Drive-in Movie’ is de invloed van Neil Young weer terug te horen.
Maar de invloed van Dan Auerbauch is onmiskenbaar aanwezig op het album. Ondanks dat het even wennen zal zijn voor wie Ray LaMontagne al langer volgt, levert de samenwerking uiteindelijk toch weer een prima album af. Waarschijnlijk wist LaMontagne dat hij na 4 folk getinte albums niet opnieuw een volledig album in die stijl kon uitbrengen. Psychedelische rock is dan geen onlogische vervolgstap om zichzelf te vernieuwen. (9/10)(Sony)
