Na het heerlijk bezoek van UB40 in 2011 heeft Buro Pinkpop de band wederom weten te strikken voor een optreden in de Rodahal. Wegens stemproblemen werd het concert van november 2013 verzet naar vandaag. Net voor de onweersbui mocht de lange rij wachtende bezoekers de zomerse klanken van UB40 tegemoed lopen. Het voorprogramma, waarvan vooraf niemand wist wie dat waren of hoe ze heette, klonk geweldig goed. De jonge band Fin de Siècle met haar folk- en country geluid brengen zes eigenzinnige, pakkende nummers. Deze Limburgse groep belooft een sfeermaker te worden voor het komende festivalseizoen.

Stipt om 21.00 uur was het zover. De drummer van UB40, James Brown, kwam het podium op. Langzaam wordt ook de rest van de acht man sterkte formatie ingeleid onder de klanken dat doet denken aan de duizend en één nacht sprookjes. Openingsnummer ‘Present Arms’ luidde een degelijke reggae avond in. Uiteindelijk bestond het gehele concert uit een perfecte mix van nieuwe- en oude nummers. Net als eigenlijk ook het publiek bestond uit een mix van jong en oud. Het jongetje vooraan met zijn Bob Marley polsbandje alsmede een onverwachte ”rookpauze” (?) halverwege de show waarbij er toch opeens opvallend minder mensen vooraan stonden verraad een beetje de hippie sfeer. En ja er kwam ook wel eens een opvallend geurtje voorbij.

Saxofonist Brain Travers was de charmeur van de groep en was zo bezig in zijn rol als entertainer dat het wel eens gebeurde dat bij (bijna) te laat was met zijn sax. Flirten met de vrouwen vooraan hoort erbij. Gelukkig geheel in de sfeer van de avond werd ook de persoon met het syndroom van Down, die zichtbaar stond te genieten, niet vergeten. Ook hij kreeg een UB40 handdoekje toegeworpen.

Met een verspreking (?) over de Amsterdamse vrouwen, werd er snel gecorrigeerd naar de stad Kerkrade en werd daarmee het bruggetje geslagen naar het nummer ‘Kingston Town’. En daarmee liep het richting het einde van de bijna twee uur durend optreden.

Een muzikaal gezien gedegen avond met gelukkig vele bekende hits. Helaas miste ik zo af en toe een uitstapje buiten de gebaande muzikale wegen. Een overbekend nummer als ‘Red Red Wine’, loont zich prima voor een kleine jamsessie. Ik zag een UB40 zoals ik die van vroeger herinner. Duncan en Robin Campbell vormen een prima zangduo, maar naar mijn smaak lijken de stemmen sterk op elkaar en had een band als collectief met acht klasse muzikanten iets meer variatie in de uitvoering van de nummers mogen leggen om de avond nog wat verrassingselementen mee te geven.

Foto’s (c) Marcel Hakvoort/Maxazine

Deel: