Wie tijdens het optreden van Lilian Vieira in het Paard van Troje niet op z’n minst even met z’n voet stond mee te tappen, moest wel van een andere planeet komen. De opzwepende Zuid-Amerikaans groovende liedjes vlogen je om de oren tijdens een voortreffelijk concert waarin de Zuco 103-zangeres het publiek meenam langs haar muzikale roots: de Braziliaanse samba soul.
Lilian Vieira houdt van seventies muziek en al helemaal als er een flinke dosis soul, funk, salsa en samba aan te pas komt. Deze ingrediënten vloeien naadloos in elkaar over op haar lovend ontvangen titelloze solodebuut dat in januari uitkwam. In elf intrigerende stukken kijkt de 47-jarige vocaliste terug naar haar jeugd in Rio de Janeiro, de plek die ze 25 jaar geleden inruilde voor een bestaan in Nederland. In het Paard blijken deze liedjes nog eens extra tot leven te komen.
Dynamisch
Met een stomende vijfmansgroep trakteert Vieira de Haagse concertclub op een dynamische performance waarin warme Rhodes klanken en vette Hammond organ, gedreven drums, zweterige percussie, pompende bas en fivrole cavaquinho de ruggegraat vormen van een anderhalf uur durend optreden. Van de smaakvolle funk in Longe en Falar De Amor Contigo, tot de broeierige samba’s in Entrar Minha en Q Que Eu Maus Queria, stilstaan is onmogelijk bij Lilian en haar mannen. Op spaarzame momenten neemt de zangdiva gas terug in rustige songs als het beklemmende Ta Certa en het lieftallige Fietzerria met gastgitarist Kees Gelderblom. Ook aanstekelijke covers als Isabella van Banda Black Rio en Zé Do Caroço van Leci Brandão blijken haar op het lijf geschreven.
Optima forma
Lilian Vieira’s solowerk heeft een meer akoestisch karakter dan Zuco 103 dat kenmerkend veel electro-invloeden bevat. Hier en daar schemert er iets door in nummers als Tambor Dela en Falar De Amor Contigo die alleen al fraai zijn om de catchy refreintjes. Als altijd toont de sympathieke muzikante zich in optima forma: imponerend met haar bijzondere timbre en geraffineerde improvisaties; ronddartelend over het podium en met haar charmant gebroken Nederlands de interactie zoekend met een gewillig publiek. Vieira’s charisma en spontaniteit creëren een genadeloze affectie die je lichaam doet volstromen met positieve energie. Tijdens de twee toegiften is er dan ook geen bezoeker die niet beweegt en lacht, en slaagt de zangeres met haar band erin de temperatuur naar tropisch niveau te laten stijgen. Het einde van een weergaloos concert waarin Lilian Vieira nog eens haar klasse als singer-songwriter en performer onderstreept.
Foto’s (c) Eric van Nieuwland/Maxazine
