Twee jaar geleden bracht de Amerikaanse indierockband Augustines hun voortreffelijke debuutalbum ‘Rise Ye Sunken Ships’ op de markt. Toen nog onder de naam We are Augustines, maar inmiddels weet de muziekminnende wereld al lang dat de band Augustines heet en hoeven ze zich niet meer te introduceren. De moeilijke omstandigheden waaronder de band ten tijden van het debuut gebukt ging, waren goed te horen op dat debuut en hat album was ondanks de kwaliteit vaak moeilijk om te beluisteren. De opvolger ‘Augustines’ is een stuk opgewekter en klinkt wat opzwepender en energieker dan het debuut.
Het zware debuutalbum komt wellicht voort uit het feit dat het grootste deel van ‘Rise Ye Sunken Ships’ was geschreven ten tijde het lidmaatschap van gitarist Billy McCarthy en multi-instrumentalist Eric Sanderson bij de voorloper van Augustines, Pela. Het einde van Pela was al niet zonder slag of stoot en aangezien ook McCarthy broer James in die tijd zelfmoord pleegde, is het heftige van het debuutalbum goed te verklaren. Goed dat de band zichzelf een naamsverandering heeft gegeven, want pas nu is Augustines klaar voor een verse start.
‘Augustines’ is mede geproduceerd door Peter Katis (The National, Frightened Rabbit, Interpol, Jonsi) en dat is goed te horen in het geluid. Vergeleken met het debuut is de band met sprongen vooruit gegaan. In tegenstelling tot ‘Rise Ye Sunken Ships’ heeft de band zichzelf ditmaal niet compleet afgezonderd van de buitenwereld, maar is het trio naar buiten getreden en heeft gezocht naar mogelijkheden. Die heeft de band gevonden en daar is dan ook goed gebruik van gemaakt.
Niet in de minste plaats de vorige maand al uitgebrachte single ‘Nothing to lose but your head’ geeft aan dat de band helemaal is losgegroeid van de roerige periode van het debuutalbum en meegenomen het feit dat de band ‘We Are’ heeft laten vallen, mogen, nee moeten we hier eigenlijk van een vernieuwd debuutalbum spreken. Een debuutalbum dat het debuut van We Are Augustines maar snel moet doen vergeten. (7/10) (Caroline)
