Veertig jaar bestaat de band alweer, maar sinds 1998 bracht Clannad geen nieuw album meer uit. Vreemd, want de band is altijd ongekend populair gebleven. Het album Nádúr, dat Keltisch is voor ‘natuur’, brengt de band weer terug naar waar ze vijftien jaar geleden zijn gestopt. Clannad klinkt gewoonweg herkenbaar en het meest recente hitfeit wijkt dar niet van af. Wat wel opvalt is dat de leden van de band allemaal vijftien jaar ouder zijn geworden sinds ‘Landmarks’. Logisch, maar vooral de stem van zangeres Moya Brennan heeft duidelijk veel geleden in de jaren. Het openingsnummer ‘Vellum’ is voor de fans wellicht even schrikken, maar wie de logica ervan indenkt, luistert al snel over deze veroudering heen.
Wat naast de veroudering het meest opvalt is de relatieve overproductie. De Brennan’s en de Duggan’s hebben op ‘Nádúr’ wel erg veel gasten hebben uitgenodigd voor hun doen. Waar we wellicht liever een redelijk kale, oorspronkelijke compositie hadden gehoopt tegen te komen, wordt er te vaak iets extraas toegevoegd. Clannad klinkt daarentegen toch redelijk Clannad en herrinnert ons toch wel aan de goede oude dagen van de band. Opvallend is ‘The Fishing Blues’, waarop de band een gewaard uitstapje maakt richting de country; Het had niet gehoeven, want voor de rest doet Clannad waar het goed in is: De oude Keltisch melancholische folk, waarmee Clannad zo bekend is geworden. Goed, hun doorbraak ‘Theme from Harry’s game’ en het duet met U2’s Bono waren dan wel populistische uitstapjes die de band geen windeieren hebben gelegd, de gemiddelde muziekliefhebber weet inmiddels wat hij/zij kan verwachten bij Clannad. Zo ook op ‘Nádúr’.
‘Nádúr’ is geen slecht album, verre van dat zelfs, maar echt vernieuwend is de band met het album ook weer niet geweest. Neem een gemiddeld Clannad-album en gooi een nieuw sausje over de tracks en je hebt weer een album gevuld lijkt wel. Wellicht had de band voor het eerste album na 15 jaar toch wel iets meer sjwoeng kunnen meegeven, wellicht is het de leeftijd die die vernieuweing niet meer zo nodig hoeft te brengen. Al met al is ‘Nádúr’ een lekker album, dat bij vrijwel iedere Clannad-liefhebber veelvuldig uit de luidsprekers zal schallen, het moet wel gezegd dat het album niet veel verder zal worden verspreidt dan de al bestaande fanbasis. Een bovengemiddels album van een band die vergeten is om te verrassen. (7/10) (ARC Music)
