Kobalt ontstond in 2011 in Antwerpen. De band bestaat uit vier leden die elkaar hebben gevonden in hun passie voor muziek. Brun Croes (zang), Dimi De Cleen (gitaar), Tim Goossens (bass) en Caia Croes (drums) spelen indie-alternatieve rock en dat doen ze goed. Onlangs kwam de eerste EP uit, eveneens met de naam ‘Kobalt’. Eerder werd al een tipje van de sluier opgelicht door het nummer ‘Geometry’ gratis te verspreiden via Facebook en Twitter. Deze actie bleef niet onopgemerkt, onder andere onze Belgische collega’s van RifRaf schreven over Kobalt.
Nu de EP onlangs verschenen is wordt het tijd voor Maxazine om een recensie te doen. Het eerste nummer heet ‘Duende’ en ik krijg de eerste warme gevoelens al. Lekkere gitaar, goeie stem, droge drums, en een fijne baslijn. “Ja! Lekker!” gaat door me heen. Nummer twee heet Headlong (niet te verwarren met het nummer van The Frames) en pikt me op waar ik werd achtergelaten door nummer één. Meeslepend. Vingerhoedje MEW, vleugje The Mars Volta, snufje Radiohead.
Numer drie, het eerder genoemde ‘Geometry’ klapt er fijn in. Ik begrijp best dat daar, aan de hand van een gratis versie op social media, positief op werd gereageerd.
Nummer vier heet ‘Claudine’ en dat is nou typisch zo’n nummer dat je knoeterhard moet draaien en meebrullen. Mocht je liefdesverdriet hebben: na dit nummer boeit het je geen zak meer en ben je voor even alles kwijt.
De laatste op de EP heet ‘Trinkets’ en pakt eigenlijk alles samen wat ik hierboven genoemd heb. ‘Kobalt’ heeft met hun gelijknamige EP een fijn stukje muziek weten op te nemen, boeiend, pakkend en smakend naar meer. Donker maar met voldoende transparantie om niet ontoegankelijk te worden. Nieuwsgierig geworden?
Luister zelf maar! (Kobalt)(8/10)
