Drie jaar geleden werd Nederland blij verrast door een nieuw duo. Na Acda & De Munnik en Veldhuis & Kemper (en lang geleden: Neerlands Hoop) stond er opeens weer een cabaretduo dat een gedeeltelijke voerstap maakte richting de muziek. Een overstap die altijd gevaarlijk is, aangezien beide vorige duo’s na hun muzikale doorbraak op cabaret noch op muzikaal gebied extreem zijn terug gezakt.
Jurk! is natuurlijk een ietwat vreemde eend in de bijt, aangezien de twee hun eerste hit ‘Zou zo graag’ in feite ‘gekocht’ hebben, na een oproep via Twitter. Weliswaar is het nummer an sich sterk genoeg en zou het eigenlijk de hitlijsten toch wel binnen gekomen zijn, maar toch, het blijft een gegeven. Een dergelijk actie werd min of meer verwacht bij de release van hun tweede album ‘Glitterjurk’, maar de beide heren vertrouwden er ditmaal op de hitlijsten op eigen kracht te kunnen bestormen. Gelijk kregen ze, want het album kwam na release direct binnen op 2 in de albumlijsten.
‘Glitterjurk’ is duidelijk met een andere instelling opgenomen dan voorganger ‘Avondjurk’. Waar op het debuut het cabareteske een overduidelijke overhand moest en zou hebben, staan op de tweede slechts twee nummers waar een greintje humor in verwerkt zit. Ik zeg met nadruk humor, want wie cabaret verwacht kan zijn hart ophalen. Het is alleen een andere soort cabaret dan dat we van Van Koningsbrugge en Van de Ven kennen. Het overgrote deel op ‘Glitterjurk’ is licht literair satirisch waarbij, zoals ze het zelf noemen, ‘de bourgondische chansons’ en ballads niet vergeten worden.
Of er op ‘Glitterjurk’ een hit op staat die zo groot is als ‘Zou zo graag’, valt nog te bezien. De enige mogelijkheid zou het pseudo-sexistische ‘Buurman’ kunnen zijn, wat in feite alle ingrediënten in zich heeft voor een makkelijke meezinger. Kleine mogelijkheid voor ‘Hakken’, maar dan ook puur rond 30 april, de dag dat Máxima onze nieuwe koningin wordt. Het verhaal over de daadkrachtige tred van een even daadkrachtige vrouw, begeleidt door het fantastische bandoneon-spel van Carel Kraayenhof, die ondanks de minder treurige tekst toch weer een tranentrekker à la ‘Adiós Nonino’ uit zijn trekzak tovert. En daarbij, van Kraayenhof zijn we inmiddels gewend dat het de hoftroubadour is bij de belangrijkste gebeurtenissen van Willem Alexander en Máxima.
Voor de Jurk!-fans van het eerste uur kan ‘Glitterjurk’ even slikken zijn. Het absurdistische cabaret zoals we bij de mannen gewend zijn komt op CD totaal niet terug. Is Jurk! dan wel te vergelijken met de typetjes die Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven op tv? Totaal niet en daarom dient Jurk! ook gezien te worden als een album van twee muzikale cabaretiers, twee die niets te maken hebben met het bekende cabaretduo van tv. Jurk! is gewoon goed op de manier van Jurk! En niets anders. (7/10) (Tribe Music)
