Terwijl de grote zaal vol stroomt voor het Whitney Houston Tribute, staan wij in de oude zaal te wachten op Kapabel – de Avonduren, een van de projecten van Kytopia (Het label van Colin ‘Kyteman’ Benders, red.). Dat spookjes niet alleen voor kinderen zijn, wordt door Kapabel bewezen. Naast Kapabel zelf slepen Bram Hakkens (drums), Dibbe van Laarhoven (bas), Niels Broos (toetsen),en Frank Wienk (percussie) ons mee in een sprookjeswereld met geniale muzikale begeleiding. Verhalen over ‘Apie’, ‘Wammus Langnek’ en ‘De Woudreuzen’ in hiphop style of spoken words. Het maakt niet uit hoe het gebracht wordt, want zij hebben onze aandacht.
Na het nummer ‘Apie’ gooit Kapabel er heel droog en zachtjes een “ooe ooe aah aah” uit. Het podium is rokerig en enkel een paar spotjes verlichten bepaalde plekken en vaak is het wel moeilijk te beoordelen wanneer een nummer afgelopen is. Soms laat het applaus dan ook wat lang op zicht wachten. Er wordt er niet minder om geklapt. Na het 2e nummer wordt er zelf al “we love you” geroepen. De introductie van ‘Sjakie Schildpad en de Kreupele Haas’, de single, ontvangen we met een luid applaus.
De mannen verlaten het podium met een diepe buiging, onder een geweldig luid applaus. In dat zelfde applaus komen ze weer op. Er staat nog 1 nummer niet gespeeld: ‘Dood’
Nadat we een uur lang zijn meegesleept in een sprookjeswereld, komen we terug in de realiteit. Het mooi gezongen nummer in akoestische setting welke prachtig begeleid wordt door een bandoneon. En geweldige climax van de show en de boodschap krijgen we allemaal mee, “…het is niet eerlijk, maar toch is het zo jong of oud, man of vrouw… we gaan allemaal dood…”
Foto’s (c) 2012 Yuri Saalberg
