Na het vertrek van zangeres Geike Arnaert in 2008 en de komst van de 22-jarige zangeres Noémi Wolfs is het Belgische trio Hooverphonic begonnen aan een comeback in Nederland. De afgelopen dagen speelden ze in Amsterdam (Melkweg) en in Breda (Mezz) gespeeld. Nu is Tivoli Utrecht aan de beurt. Wie vanavond naar Tivoli komt voor triphop en psychedelische liedjes, wordt ook verrast met barokke jarenzestigpop. Een voorprogramma is er niet, dus Hooverphonic heeft de schone taak het publiek zelf op te warmen. Aan de temperatuur in de zaal zal het niet liggen…
Het liedje ‘Anger never dies’ met de tekst ‘Good enough to try’ is meer dan van toepassing op het optreden van Noémi als kersverse zangeres. Want het is meer, veel meer dan goed genoeg wat zij tijdens het optreden laat zien. Ze laat horen de vele muziekstijlen waar Hooverphonic bekend om staat, aan te kunnen. Psychedelische rock, triphop, pop en zelfs jazz-invloeden, ze zingt het allemaal alsof het niks is. De band speelt strak en energiek: meerdere liedjes hebben meerstemmige zang en een prominente plaats voor de viool.
Bassist Alex Callier praat de liedjes aan elkaar en slaat in een lollige bui een aantal akkoorden aan van liedjes van o.a. George Baker Selectie en Lenny Kuhr. De jaren zestig zitten er goed in bij de band, en zijn duidelijk aanwezig bij de liedjes van hun nieuwste album ‘The Night Before’.
De violist speelt een stukje zwanenmeer in het midden van het lied ‘Mad about you’, echt geweldig. Als laatste liedje zingt Noémi ‘Sometimes’, waarin zij niet onderdoet voor de zangkwaliteiten van haar voorgangster. Vanaf nu hoeft er geen vergelijking meer gemaakt te worden met eerdere zangeressen van Hooverphonic: Noémi heeft vanavond laten zien dat zij DE zangeres is van Hooverphonic.
Na veel ‘Nog een liedje’ en gestamp met voeten, komt de band voor de tweede keer op. In Amsterdam deden ze gisteren geen cover van ‘Bigger than us’ van the White Lies, wat ze eerder ook bij Giel Beelen speelden. Het leidde tot ’hevige’ Facebook-protesten. In Tivoli wordt de cover wel ten gehore gebracht. Het aller, allerlaatste liedje van de avond is dan toch echt ‘How can you sleep’. Alex Callier vertelt dat hij al 10 jaar een vriendin heeft, die na een ruzie naar het plafond blijft staren, terwijl hij meteen kan slapen. Na dit lied sluit Noémi af met de woorden: ‘Tivoli, mijn eerste keer hier, helemaal te gek! Merci!’
Foto’s (c) 2011 Armelle van Helden
