De artiest waarover ik vandaag een recensie mag gaan schrijven heeft zijn sporen ruimschoots verdiend in de muziekwereld. Samen met Art Garfunkel zorgde hij voor pareltjes waarvan we dagelijks kunnen genieten. Eerder schreef ik hier al een artikel over ‘Graceland’, een van de meest legendarische albums aller tijden. Eigenlijk hoef ik zijn naam niet meer te noemen. Paul Simon’s ‘So Beautiful or So What’.
‘So Beautiful Or So What’ is de opvolger van ‘Surprise’ uit 2006 en Simon’s twaalfde solo-album. We hebben dus wel even geduld moeten hebben maar wanneer een man als Paul Simon een nieuw album uitbrengt, weet je dat er weer een juweeltje in de winkels komt te liggen. Nu de cd…… Het eerste nummer, je gelooft het niet, zowaar een kerstnummer wat uitkomt in april! ‘Getting Ready For Christmas Day’ is een vreemd maar zeer aanstekelijk nummer, ik word er vrolijk van. Er zit een lekker ritme in en ligt heel lekker in het gehoor, ik kan me niet inhouden om mee te gaan zingen.
Zodra de eerste tonen van het tweede nummer mijn kamer vullen, krijg ik gelijk het ‘Graceland’ gevoel. ‘The Afterlife’ is een nummer waar ik wel even aan moet wennen maar na een paar keer beluisterd te hebben ga ik het steeds meer waarderen. Track drie…..wow, Dit nummer is voor mij absoluut het hoogtepunt van dit album, bij ‘Dazzling Blue’ zit ik gelijk gevangen in het ritme, wat een wereldnummer. ‘Rewrite’, daar kan ik kort maar duidelijk over zijn, nee! Hopend op een beter nummer zet ik ‘Love And Hard Times’ op…wat een fantastisch mooie ballad. Dit is echt Paul Simon optima forma.
In een roes van heerlijke muziek zit ik onderuit op de bank terwijl ‘Love Is Eternal Sacred Light’ door de speakers begint te klinken. Dit is ook een nummer wat zeer aanstekelijk werkt, heerlijk gezongen met een soms diepe, warme stem. Zit ik net te genieten van ‘Amulet’, is tie alweer afgelopen. Het nummer is heel kort, maar zeker niet het minste nummer van het album. ‘Questions For The Angels’, een combinatie van briljante zang, gitaar en harp, mooie teksten, ik ben er stil van. In ‘Love & Blessings’ wisselen elektrische en akoestische gitaren elkaar af in een soms wat jazz achtig nummer. De laatste track is ook de titel van het album. ‘So Beautiful or So What’ had wat mij betreft als eerste op het album moeten staan, niet als laatste.
Paul Simon is het nog steeds niet verleerd, hij heeft het nog steeds. Ondanks zijn 70 jaar is zijn stem wat “dunner” maar zeker niet minder geworden. De teksten zijn zeer goed en de kwaliteit van de nummers in het geheel zijn denk ik alleen maar beter aan het worden. Voor de fans sowieso, maar ook voor de muziekliefhebber een aanrader. (8/10)(Concord/Hear)
