De overeenkomsten tussen de Californische band Cold War Kids en Kings of Leon zijn er al langer. Beiden zijn een vierkoppige band, in beide bands zit tenminste één lid wiens vader priester is en deze twee bands begonnen ook nog eens met bluesrock. Kings of Leon besloot in 2008 al de blues grotendeels achter zich te laten om zo een groter publiek te kunnen bereiken. Cold War Kids probeert op ‘Mine Is Yours’ nu hetzelfde. Kan het nog gekker met de overeenkomsten? Ja, dat kan; hun producer voor dit album (Jacquire King) heeft ook de laatste twee – succesvolle – albums van Kings of Leon geproduced.
Vanaf de eerste minuut is de gelijkenis met Kings of Leon te horen. Enerzijds vind ik het erg jammer dat de blues grotendeels is verdwenen, anderzijds zijn deze nummers veel explosiever dan die van de vorige albums. Het album opent met drie aanstekelijke rocknummers ‘Louder Than Ever’, ‘Mine Is Yours’ en ‘Royal Blue'(waaruit blijkt dat de blues nog niet is vergeten) die veel goeds beloven.
‘Finally Begin’ kunnen de fans van het eerste uur beter overslaan. Op de radio zou dit zoetsappige en catchy rocknummer prima tot zijn recht komen – het ligt prima in het gehoor en is muzikaal niet slecht te noemen – maar die puntige bluesrock is hierin verdwenen. Hetzelfde geldt voor ‘Bulldozer’ en ‘Broken Open’, waarvan ik laatstgenoemde verder wel een prima nummer vind.
Tussen ‘Out of The Wilderness’ (dat nog het dichtst in de buurt komt van het klassieke Cold War Kids geluid), ‘Skip the Charades’ (met een prima refrein, maar helaas ook een hoop voorspelbare achtergrondzang, cliché oeh’tjes en aah’tjes en zo’n uitgerekt wegstervend outro) en de twee afdankertjes op het einde zit nog een welkome afwisseling. Waar de Kings of Leon invloeden je om de oren vliegen op dit album brengt ‘Sensitive Kid’ iets anders; een mengsel van electropop en blues.
Hun debuutplaat is voor mij persoonlijk de beste, maar voor het grote publiek is ‘Mine Is Yours’ het best te behappen. Toch is dit album niet een grote uitverkoop geweest van hun muzikale identiteit, want de blues is bij vlagen nog steeds te horen, het klinkt gewoon allemaal een stuk gladder. De hoogtepunten zitten in het begin, met een aantal prima nummers elders op het album. Voor sommigen zal ‘Mine Is Yours’ een flinke afknapper zijn, maar dit kan commercieel gezien weleens hun grootste succes worden. (7,5/10) (Downtown)
